Дар масири ҳастии хеш инсоният ҳамчун мавҷудоти соҳибтафаккур ва офарандаи тамаддун, ҳамеша дар пайи офариниш ва рушди зеҳнӣ буда, ба воситаи омӯзиш, таҳқиқ ва татбиқи илм дар истеҳсолот тавонист дар баробари олами воқеӣ олами дигаре бо ном фазои маҷозӣ “virtual environment”[1]- офарад.

Имрӯз башарият дар замони ҳассос, зудтағйрёбанда ва мушкил қарор дорад, ки низому қонунҳои ягона барои зисту зиндагӣ ва муносибату муошират дар он муайян нест. Ин аст, ки ҳар замон дар заминаи ташаккули техналогия ва рушди тамаддуни инсонӣ зарурати такмилу тағйири арзишҳо ва муносибатҳо ба миён меояд. Оила яке аз иниститутҳое мебошад, ки арзиш ва анъанаҳои он решаи таърихӣ дошта, тули асрҳо ташаккул ёфтаанд. Аммо сохти ҷомеаи иттилоотӣ , ки дар заминаи ташаккули технология шакл гирифтааст, талаботҳои худро дорад ва бо назардошти ин талаботҳо мавқеи оиларо дар ҷомеа то рафт танг намуда, аризшу анъанаҳои онро тағйир медиҳад ва ё аз байн…

Шабакаҳои иҷтимоӣ яке аз платформаҳои васеи иттилоотӣ ва манбаи ашёву амалҳои гуногуни ҷамъиятӣ ба ҳисоб меравад, ки имрӯзҳо онро метавон як қисми ҷудонашавандаи ҳаёт ва фаъолияти ҳар шахси истифодабаранда номид. Имрӯзҳо шабакаҳои иҷтимоӣ як қисми таркибии ҳаёти мо – бисёри корбарон шудаанд. Тибқи маълумоти сомонаи We Are Social, дар оғози соли 2020 беш аз 4,5 миллиард нафар одамони сайёра дастраси ба интернет доштаанд ва аудиторияи шабакаҳои иҷтимоӣ аз марзи 3,8 миллиард гузаштааст. Аз ин рӯ барои ҷомеа ва махсусан ҷавонон низ интернет аҳамияти калон дорад.

Тамоми комёбиву дастовардҳо вобаста ба мақсаду мароми инсон рӯйи кор омада, барои аз байн бурдани мушкилоти ҷомеа ба даст оварда шудаанд ва мешаванд. Маҳз ҳамин масъала илмҳои дақиқу табиатшиносиро пурмазмун гардонида, қадру қимати онҳоро баланд мебардорад. Зеро кулли дастовардҳои техникӣ ва технологияҳое, ки башар то имрӯз ба онҳо ноил гардидааст ва дар оянда ба даст меорад, маҳз дар заминаи омӯзиши ин илмҳо падид омадаанд ва бар асоси қонунияти ин улум фаъолият менамоянд. Ва ҳар ҷомеа ва давлате ҳам, ки дар раванди рушд қарор дорад ва пешсаф аст, пас аз рӯй оварданд ба улуми дақиқу табиатшиносӣ ба ин мақом даст ёфтааст.

Ҳар як таҳаввулот дар олами сиёсат, иқтисод ва илму техналогия ба вуҷуд омада ба ҳаёти башари таъсири амиқ гузошта, инсонҳоро баҳри тағийри ҳолат, муносибат ва фарҳанг ҷиҳати мутобиқ шудан ба вазъи нави ба миён омада, водор месозад. Дар заминаи тарақиёти техналогия, шароити наве барои зисту зиндагӣ фароҳам оварда шуд. Инсонҳо барои мутобиқ сохтани тарзи ҳаёту фаъолияти худ ба ин шароит баҳри такмили рафтор, гуфтор, ахлоқ, фарҳанг ва арзишҳои худ мепардозанд. Онҳо ҷиҳати қарор гирифтан дар замони муосир ва ба хотири мудерн шудан на фақат фарҳанг ва сару либоси худро тағийр медиҳанд, балки дар баробари ин муносибат ва афкори худро низ…