Ҷомеае, ки олами ҳастӣ, қонунмандиҳои равандҳои он ва мантиқи воқеиятро дуруст дарк мекунад, бидуни шак, барои ҳифзи бақо ва манфиатҳои худ имкони интихоби беҳтарин мавқеъгириро аз маҷмӯи гузинаҳои мавҷуда хоҳад дошт. Омили аслии такомул ва ё таназзули ҳар ҷомеае низ аслан дар шуури ҷамъиятии он нуҳуфтааст. Бо назардошти ин воқеият он чӣ нигаронкунанда аст, кайфият ва чигунагии ҷаҳонбинии имрӯзаи ҷомеаи мост. Мақолаи “Дар бораи як китоби дарсӣ”-и сиёсатмадори варзида ва олими шинохтаи кишвар С.Ятимов, ки чанд рӯзе пеш аз матбуоти даврӣ мутолиа кардам, маҳз дар заминаи дарки ин воқеият ва шинохти вазъият эҷод шудааст. С.Ятимов дар ин мақола дар робита…

Давре, ки дар ӯ омадану рафтани мост, Ӯро на ниҳоят, на бидоят пайдост. Кас меназанад даме дар ин маънӣ рост, К-ин омадан аз куҷову рафтан ба куҷост.

Ба дасти ману туст некахтарӣ, Агар бад наҷӯем, некахтарем. Абумуиниддин Носири Хусрави Қубодиёнӣ дар соли 1004 дар Қубодиён дида ба дунё кушодааст. Ӯ дар олами шеър бо тахаллуси «Ҳуҷҷат» машҳур аст. Носири Хусрав таҳсили нахустини худро дар зодгоҳаш гирифта, пасон дар мадрасаи шаҳри Балх илм омӯхтааст. Аз айёми ҷавонӣ ба хидмати давлатӣ дар дарбори Ғазнавиҳо медарояд. Ӯ худ дар ин бора дар «Сафарнома» маълумот медиҳад: «Ман боргоҳи мулук ва салотини Аҷам дидаам, чун Султон Маҳмуди Ғазнавӣ ва писараш Масъуд».

Ба ифтихори 30 солагии Иҷлосияи XVI-уми Шȳрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Қайд бояд кард, ки соли 2022 барои халқи тоҷик соли ҷашнӣ ба ҳисоб меравад. Агар соле пеш, яъне соли 2021, мо 30 солагии Истиқлолияти давлатиамонро бо шаҳомати хоса ҷашн гирифта бошем, пас имрȳз дар арафаи ҷашнгирии 30 солагии Иҷлосияи XVI-уми Шȳрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон қарор дорем. Тавре медонем, Иҷлосияи мазкур дар таърихи мамлакатамон ҳамчун Иҷлосияи тақдирсоз сабт гардидааст.

Артиш дар ҳама давру замон ҳомии марзу бум ва нигаҳбони давлат аз ҳуҷуми бегонагон мебошад. Тоҷикистон ҳамчун узви комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ дар замони соҳибистиқлолӣ тавонист, ба дастовардҳои назаррас дар кулли соҳаҳои иҷтимоӣ ва сиёсӣ шарафёб гардад. Артиши миллии Тоҷикистон яке аз ниҳодҳои асосӣ ва муҳимтарини муташаккил буда, асоситарин пояи давлату миллати тоҷикон ба ҳисоб меравад. Ин мақоми ҳарбӣ аз замони таъсис то ин ҷониб собит намудааст, ки дар иҷрои вазифаҳои муқаддасу пуршарафи худ устуворона қадам мегзорад. Маҳз хидмати содиқонаи ҳомиёни кишвар аст, ки имрӯз мо сокинон ва шаҳрвандон дар фазои амну осоиш ва ваҳдати миллӣ кору фаъолият кишвар дорем. Нигоҳдории…