Боди Наврӯзӣ паёме мебарад аз дил ба дил,

Ошиқонро волаю шайдои гулрухсор кард.

Номаи ишқу муҳаббат дафтари гулҳои тар,

Хомаи Наврӯз онро борҳо такрор кард.

Ҷашни Наврӯз ояте аз гавҳари хайр аст, хайр,

Ворисони Аҳриманро дар ҳама ҷо хор кард.

Ёдгоре аз ниёкон аст ин Наврӯзи мо,

Ҳикмати воломақомаш рахна дар афкор кард.

Базми Наврӯз аст шоҳи базмҳои ин диёр,

Кишвари Озодагонро ғарқ дар ашъор кард.

Базму шодию тараб зебандаву арзанда аст,

Дар чунин Ҷашне, ки оламро зи нав гулзор кард.

                                                 (Баҳори 2012)

                                                   Комил Бекзода

Наврӯзи ман

Иди наврӯзи диёру гулшану гулзори ман,

Чашни фирӯзи нигору дилбару дилдори ман.

Эй сароғози туро Ҷамшеду Кайхусрав гувоҳ,

Эй далелу шоҳиди таърихи пурасрори ман.

Ҷустуҷӯи нав ба навро кардаӣ бар худ шиор,

Эй хушо ин фикри бикри миллати бедори ман.

Насли имрӯзи ҷаҳон ҳам рӯзи нав дорад умед,

З-ин таманнои бузурги мардуми солори ман.

Оташи Маздоии Наврӯз партав афканад,

Бар шабистони хаёлу зулмати афкори ман.

Комил ин айёму даври кӯҳнарӯзӣ бигзарад,

Дил гувоҳӣ медиҳад, ҳар лаҳза дар ашъори ман.

                                                             (Баҳори 2012)

                                                               Комил Бекзода