Бар фарози қуллаи рӯ бар самои қаҳрамон Парфишонӣ мекунад зебо ливои қаҳрамон, Дарси ибрат қисмати пурмоҷарои қаҳрамон, Аз дили марзи Ватан ояд нидои қаҳрамон, Менавозад гӯшро ҳарфу ҳиҷои қаҳрамон, Мо ҳама дилбастаи савту навои қаҳрамон, Ҳамсадои қаҳрамон!

ИСТИҚЛОЛИ МО Мо туро бо хуни ҷони хештан парвардаем, Бо нами ашки ниҳони хештан парвардаем. Мо ба ёди ту ба садҳо ҷабри даврон зистем, Бо хаёлат дардҳо дар зери дандон зистем.

Ба муносибати 113-умин солгарди устод Мирзо Турсунзода Худовандо, агар шоир шавад дил, Дурахшад шеъри ман дар садри маҳфил, Шавам султони дарбори маонӣ, Бигӯям дурри шаҳвори маонӣ,

ЧАШМАИ ИҚБОЛ Тоҷикистон, чашмаҳоят чашмаи иқбол бод! Мурғи бахтат ҷовидона хушпару хушбол бод! Роҳҳоят тахт боду раҳнамоят бахт бод, Дӯстонат шод боду душманонат лол бод!

ҲАДЯИ ЯЗДОН Аз фарози қуллаи иқболи мо, Медамад хуршеди истиқлоли мо! Ҳадяи Яздон, биҳишти мо, Ватан, Шаҳкитоби сарнавишти мо, Ватан!