Моҳи ноябр, воқеан, моҳи тантанаи мелоди Меҳр Собириён (8 ноябр), Ҳафиз Холиқзода (10 ноябр), Исомиддин Шарифзода (11 ноябр), Нурмуҳаммад Сафарзода (15 ноябр) ва соири шахсиятҳои матраҳ, саршинос ва барӯманди  миллӣ мебошад. Дар силсилаи афроди саршиносу матраҳи миллӣ, ки солҳои дароз дар хидмати илму фарҳанг садоқатмандона қарор доранд, дӯсти гиромии мо Меҳр Собириён ҷойгоҳи вежа дорад.  Меҳр Собириён ҳанӯз аз овони донишҷӯйӣ бо такя ба донишҳои замонавию таҷрибаи зиндагӣ талош варзидааст, ки воқеиёти рӯзгор ва миллатро бо чашми ақл бубинад ва доир ба мушкилоту муаммоҳои мавҷуда бар мабнои ақлу мантиқ доварӣ намояд.

Суҳбати ихтисосии муҷрии барномаи телевизионии “Фарҳанги муосир”-и Муассисаи давлатии “Телевизиони Сафина” Исомиддин Шарифзода бо ходими илмии Институти физикаю техникаи ба номи С.У.Умарови АМИТ Хайём Раҳмонов дар мавзуи "Нақши тафаккури техникии ҷомеа дар рушди кишвар”. Лутфан, таваҷҷуҳ фармоед.

Суҳбати ихтисосии муҷрии барномаи телевизионии “Фарҳанги муосир”-и Муассисаи давлатии “Телевизиони Сафина” Исомиддин Шарифзода бо д. и. ф., Нуриддин Шаҳобиддинов дар мавзуи "Мо ва рӯшангарӣ”. Лутфан, таваҷҷуҳ фармоед.

                 Дӯсти донишманд, шахсият ва шоири отифӣ Сабур Носири гиромӣ!
  Имрӯз - 4 октябр мелод ва зодрӯзи Шумост. Агарчи доираи маҳфили “Ҷаҳони андеша” бо шахси Шумо аз наздик дертар ошно шудааст, аммо симои эҷодӣ ва илмиатон кайҳо барои ҳавзаҳои адабӣ ва илмии тоҷик кайҳо боз шинос аст. Зимнан, шахсияти чандбуъдӣ ҳастед ва фаъолияти чандсӯйӣ ва бисёрсамтаи Шумо боиси боло рафтани мақому манзалати адабӣ, илмӣ, ихтисосӣ ва педагогиатон гардидааст: дар заминаи забону адаби форсӣ ихтисоси донишгоҳӣ гирифтед, дар мақомоти давлатӣ ба сифати мудир-менеҷер фаъолият кардед, дар мурофиаҳои додгоҳӣ дар симати тарҷумон ширкат варзидед, курсҳои бозомӯзӣ ва такмили ихтисосро дар самти забони англисӣ бомуваффақият гузашта, минҳайси тарҷумон қувва озмудед, таҷрибаи фикрию илмӣ ва ихтисосию эҷодиро дар бонуфузтарин марокизи мамолики мутамаддини урупоӣ гузаштед, ҳамчун омӯзгор-педагог муваффақед, ба шеър рӯ оварда, дар баёни эҳсосу отифат ба дараҷаи камол расида, шеъри тозаи ғиноию тасвирию отифиро, ки мунҳасир ба фарди Шумост, дар шабакаҳои иҷтимоӣ ва фазои маҷозӣ пахшу нашр мекунед. Ин аст, ки муҳити адабӣ, эҷодӣ, педагогӣ, илмӣ ва мадании тоҷик Шуморо хуб мешиносанд ва ба шахсият, фарҳанг, ҳунар ва сабку салиқаи эҷодиатон арҷ мегузоранд.