(дар ҳошияи зодрӯзи дӯсти донишманд Ёрмуҳаммад Ниёзӣ) Мусаллам аст, ки дар ҳамаи давру замон неруи миллатсозу фарҳангофар зиёиён маҳсуб мешаванд ва рушду пешравии давлату ҷомеа ҳам ба ташаббусҳои созанда ва ибтикороти барномавии ин ниҳоди муассири иҷтимоӣ бастагӣ дорад. Аз ин лиҳоз, давлат ба ин қишри иҷтимоӣ такя карда, дар масири бунёдкорию созандагӣ ва таҳаввулоти сиёсию иҷтимоию иқтисодӣ аз ақлонияту зеҳнияти зиёӣ истифода мебарад. Дар феҳристи зиёиёни саршиноси ватанӣ, ки солҳои тулонӣ дар хидмати илму фарҳанги миллӣ камар барбаста, дар ҷодаи фарҳангпарварию илммадорӣ гомҳои устувор бардоштаанд, доктор Ёрмуҳаммад Ниёзӣ қарор дорад.

 Оре, ҳар кас барои корест, Ҳар шер сазои марғзорест. Ҷомӣ Дар ҳақиқат, ҳар касеро баҳри коре офаридаанд… Аз ин нуқтаи назар, мо мегӯем, ки Баҳодурро маҳз барои ҳунар, овозхонӣ, оҳангсозӣ халқ кардаанд, зеро тору пуди вуҷудаш аз матои ҳунар танида шудааст, ҳунари асил ва мондагор дар бустони мусиқию овозхонии тоҷик. Ба қавли шоир:

(Шодбошии аъзои маҳфили “Ҷаҳони андеша” ба ифтихори зодрӯзи фаъоли иҷтимоӣ Фирдавси Мадё) Чанд соли қабл аз тариқи дӯсту бародари гиромӣ Меҳр Собириён бо фаъоли шабакаҳои иҷтимоӣ ва рӯшангари ҷавони миллӣ Фирдавси Мадё ошно шудем. Аз нахустин рӯзҳои ошноӣ Фирдавс худро ҳамчун ҳимоятгари дониши илмӣ ва муҳофизи бедареғи адабу фарҳанги миллӣ ба намоиш гузошта, тавассути талошҳои пайгирона дар самти бедории фикрӣ ва тақвияти руҳияи миллӣ таваҷҷуҳи аҳли маҳфили “Ҷаҳони андеша”-ро ҷалб намуд. Ин аст, ки минҳайси марде донишманд бо тафаккури илмӣ ва дидгоҳи миллӣ байни маҳфилиён маҳбубият касб кард.

Адабиёт ҳамчун шакли шуури ҷамъиятӣ ва як навъ ҳунар аз замони зуҳур дар қолиби осори манзуму мансур сарнавишти башарро рақам зада, вазъу ҳолоти рӯҳию равонии мардумро инъикос намуда, барои бароварда сохтани ниёзҳои иҷтимоӣ, ахлоқӣ, фикрӣ, эстетикӣ ва мадании инсон дар ҳар давру замоне саъю талош варзидааст. Ҳадаф аз адабиёт адабиёти бадеӣ аст, ки тавассути ду унсури маънавӣ – назму наср, маърифати адабӣ-бадеиро дар низоми зиндагӣ мушаххас карда, сатҳи завқи бадеӣ-эстетикии мардумро боло мебарад. Худовандони олами адабиёт шоирону нависандагонанд, ки дар маҷмўъ, дар мафҳуми адиб шинохта шуда, барои ҷомеа фазо, муҳит ва масири адабӣ-бадеӣ сохта, ба…