Одатан, ҳар боре ки атрофи шахсиятҳои бузургу матраҳ меадешам ва тасмим мегирам, чанд сатреро сиёҳ кунам, маънаван ончунон заҷр мекашам, ки ногуфтанӣ. Албатта, чанд калимаву вожаеро ба ҳам ҷанг андохта, рӯйи коғаз овардан, мушкил нест, вале сар ба ҷайби ақл фурӯ бурда, диққат карда, мулоҳиза фармуда, чизе навиштан бароям аз аввал сахт буда ва то кунун сахт аст. Мутмаинан, хеле сахт аст. Аввалан, “фикр кардан”, ба қавли донишманди ҷаҳонӣ Алберт Эйнштейн, “мушкилтарини корҳост” ва сониян, дар мавриди наздиктарин афроду ашхоси фарҳехтаву отифӣ ва вораста аз қайдубандҳои ақидатию ҳувиятию иҷтимоию мафкуравӣ саҳифае нигоштан аз кас на…