Имрӯз аз беҳтарин рӯзҳост, зеро дар ин рӯзи фархунда яке аз беҳтарин бонувони миллати тоҷик чашм ба олами ҳастӣ кушодааст, ки ҳамвора дар дили саршор аз меҳри хеш ишқу дарди миллатро доштаву дорад. Ӯ ҳамон фариштаи Оҳуроӣ ва пайки покиву нузҳату зебоӣ дар олам аст, ки қаблан мавсуф ба Онаҳито будааст ва феълан исми ӯ Раҳимаи Аъзам аст. Ин фариштаи зебо кунун ба он хотир зуҳур карда, ки муаррифу мубаллиғ ва ҳомии арзишҳои миллати тоҷик бошад, мубаллиғу ҳомии миллате, ки тамаддуни башарӣ зодаи зеҳни ҷӯёву пӯёи ӯст.

 (Паёми шодбошӣ ба ифтихори мелоди адабиётшинос, андешаманд, равшанфикри миллӣ ва меҳанпарасти воқеӣ Устод Ҷамолиддин Саидзода) Имрӯз – 20 феврал, дар арафаи ҷашни Артиши миллӣ адабиётшинос, андешаманд, равшанфикри миллӣ ва меҳанпарасти воқеӣ устод Ҷамолиддин Саидзода зодрӯз доранд. Устод аз чеҳраҳои матраҳу шинохтаи миллӣ маҳсуб мешаванд, ки як умри азизи хешро сарфи омӯзишу пажӯҳиши масъалаҳои умдаи адабӣ-бадеӣ, илмӣ, иҷтимоӣ, ахлоқӣ, ҳувиятӣ ва маданӣ карда, то имрӯз дар масири ташаккулу таҳаввули ҳувияти миллӣ ва ҷаҳоншиносии аҷдодӣ бардамона гом бармедорад. Ҳанӯз аз солҳои донишҷӯйӣ оғоз намуда, устод Ҷамолиддин Саидзода миллатшиносӣ, меҳанпарастӣ ва озодманиширо минҳайси мушаххасоти ҳувиятию эҷодӣ, равонию иҷтимоӣ…

7 январи соли 1943 дар шаҳри Кӯлоб садои гирёни тифле деҳаи Офтоблиқоро фаро гирифт. Дар баробари шунидани садо дар лабҳои падари хонадон Ғоиб ва модараш Зинатбӣ ханда гул кард, ки назари ҳақ ба ин хона афтод. Бо дили болида волидон бо сад умед Ҳақназар ниҳонданд, то дар оянда як шахси муваффақ, соҳибмартаба гардад. Вакте ки Ҳақназари хӯрдакак қадами хешро ба синни 7 солагӣ мегузорад волидонаш дасташро гирифта ба мактаби 7 солаи деҳа бурданд ва соли 1957 онро сарбаландона хатм намуда, бо иҷозати волидонаш ҳуҷҷатҳои хешро ба собиқ мӯзишгохи омӯзгории шаҳри Кӯлоб (ҳозира Коллеҷи омӯзгории Донишгоҳи…

 Номвари гиромӣ, Шумо аз ҷумлаи нодиртарин ҷавонони миллат маҳсуб мешавед, ки бо неру ва қудрати баланди фикрию эҷодӣ дар хидмати илму фарҳанги кишвар камари ҳиммат барбастаед. Новобаста аз синни ҷавонӣ миёни доираҳои илмию фаннӣ, ҳавзаҳои мадани ва муҳити иҷтимоии ҷумҳурӣ соҳибэҳтиром гардидаед. Бо такия ба илму дониши зинда ва таҷрибаи пешрафтаи ҷаҳонӣ китобу мақолаҳои зиёди илмӣ ва илмӣ-оммавӣ нашр карда, аз ин тариқ дар рушди илми ватанӣ саҳми муносиб гузоштаед.