Шаб буд. Ба ғайр аз шир-шириҷӯйчаи назди ҳавлӣ ягон чиз сукунати атрофро халалдор намекард. Малоҳат оҳиста азҷойи хоб хеста, кӯрпаи болои фарзандонашро дуруст намуду ба берун баромад. Табиат низ ба мисли Малоҳат гӯё мотам дошт магар, ки осмонро абрҳо печонида гирифта, ситорае намедурахшид. Малоҳат нафаси чуқуре кашида, боз ба осмон назар кард. Чанд ситораҳоро дид, ки аз паси абри сиёҳ базӯр намуддор мешуданд. Ҳарчанд ӯ дар байни ситораҳо ситораи худро меҷуст, аммо…

Як марди ҳаким тамоми умр хушбахт буд. Ӯ доимо табассум мекард, механдид, ҳеҷ кас ӯро ҳеҷ гоҳ ғамгин надида буд. Вақте ӯ пир шуд ва дар бистари марг мехобид, яке аз шогирдонаш ба ӯ гуфт:

- Устод, шумо ҳамаи моро дар ҳайрат гузоштаед. Барои чӣ шумо ҳеҷ гоҳ ғамгин намешавед? Чӣ гуна ин ба шумо муяссар мегардад?

  Қувваи барқие, ки бо аккумуляторҳо ё динамо-мошинҳо истеҳсол мегарданд, бо воситаи симҳои металлӣҷараён ёфта, барои гармидиҳӣ, рӯшноидиҳӣ ё барои коркунии механизмҳои гуногун истифода мешаванд.

  Калимаи «барқ» (электричество) решаи юнонӣ дошта, маънояш қаҳрабо (янтарь) аст. Аллакай дар қадимулайён олими математеки юнонӣ Фалес тасаввурот оиди барқро дошт. Чӯбиқаҳрабоиро бар пашм молида, ӯ онро гӯё бо барқи статикӣзаряднок менамуд. Ҳангоми ба сар наздик намудани ин чӯб, он ба худ мӯйҳои сарро ба худ мекашид.

   Оё Шумо медонед, ки таърихи нурҳои рентгенӣ зиёда аз 100 сол қабл аз ин оѓоз гардидааст? Дар миёнаҳои асри 19 шахсе бо ном Генрих Гейслер кашф намуд, ки ҳангоми ҷараёни электрики баланди барқӣ аз дохили мили вакуумӣ гузаштанаш, эффекти базеби рӯшнои ба вуҷуд омада буд. Дертар Сэр Уилиям Крукс исбот намуд, ки сабаби ин ҳамаи ин ҳодиса заррачаҳои электрнокшуда буданд.