Дар таърихи инкишофи соҳаҳои мухталифи фаъолияти хоҷагии ҳар кишвар ҳастанд ашхосе, ки бо амалҳои накӯ ва фаъолияти бесобиқаи худ дар дилу дидаи мардум ҷой гирифта, номи хешро бо зикри хайр абадан сабт менамоянд. Ин қабил инсонҳо ҳамеша дилбохтаи касбу кори худ буда, ҳастии хешро баҳри пешрафт ва рушди соҳаи фаъолияташон мебахшанд ва ба ин васила дар зиндагӣ пайроҳаи бузурги ибратомӯзеро баҳри ояндагон боқӣ мегузоранд. Зеро ояндагони ин касбу кор барои расидан ба қуллаҳои баланд ва муваффақиятҳои бузург аз ин шоҳроҳи пурасрор убур намуда, сипас ба натиҷаҳои назаррас ва шуҳрати беандоза ноил мегарданд. Чунин шахсиятҳо новобаста аз ҷинсият, дину мазҳаб ва миллату нажод дар кадом гӯшаи кураи арз фаъолият нанамоянд ҳам, бо меҳнату заҳматҳои худ он маконро ободу шукуфон мегардонанд. Чунки меҳнатдӯстӣ, заҳматпешагӣ ва дилбохтагӣ ба касби худ ҳамеша ононро ба бунёдкориву созандагӣ ва шукуфоию зебоиофарӣ талқин менамояд.

   Иқтибоси мазкур аз китоби Коди Кессиди ва Пола Доэрти “Ва инак, шумо мурдед” оварда шудааст. Воқеан, ба даҳанаи вулқон партофтани дӯшизае, бофтаи филмнигорони Ҳолливуд асту халос. Халқиятҳое, ки дар қурбоникунии одамон муттаҳамашон мекунанд, аввалан, барои ин кор вулқонҳои муносиб надоштанд ва дуввум, агар ҳатто фарз ҳам кунем, ки чунин таҷрибаҳоро мегузаронданд, ин бениҳоят номувофиқ буд. Вале, биёед фарз кунем, ки дар хусуси шумо онҳо истисно карданд. Инак, шумо ба вулқон бояд партофта шавед. Албатта, саволи нахустини шумо ин аст: Ман меғӯтида бошам ё шино карда метавонам? Албатта, ин на он қадар муҳим аст, вале ба вазъияти шумо то андозае рабт дорад. Зеро Шумо бешубҳа зинда намемонед, вале фаҳмидани рафти нобудшавиатонро тағйир медиҳад.

   2018-2028 годы объявлены в рамках ООН Международным десятилетием действий «Вода для устойчивого развития». Соответствующая резолюция, выдвинутая по инициативе Основателя мира и национального единства — Лидера нации, Президента Республики Таджикистан Эмомали Рахмона была принята 21 декабря 2016 года на пленарном заседании Генеральной Ассамблеей ООН и поддержана 177 странами членами ООН.

   Низоми демократии Аврупо дар тӯли 200 соли охир исбот кард, ки роҳи беҳтарини ҷомеасозӣ ва давлатсозӣ мебошад. Он ҳама пешравиву васеъшавии донишу фалсафа ва дар заминаи он рушду тавсеаи илму техника дар Аврупо дар 200 соли охир ва паҳн шудани ин ҳама пешравиҳо ба тамоми гетӣ, баёнгари он аст, ки роҳи интихобкардаи онҳо дуруст буд. Ҳарчанд он роҳи идеалӣ нест ва камбудиҳои худро дорад, аммо ба қавли сиёсатмадори машҳури инглис Уинстон Черчил, “демократия бадтарин роҳи идораи давлат аст, аммо инсоният то баҳол аз он беҳтарашро ихтироъ накардааст”.  Ба ҳар ҳол, натиҷаҳои мусбате, ки демократия ва озодиҳои аврупоӣ дар пай доштанд, баёнгари дуруст ва коршоям будани он ҳастанд.