(Матни ин мақола тавассути нармафзор аз ҷониби Толиби Розӣ (Шарипов) ва тасовир бо ҳамкории Усмон Шамсиддинов аз хатти форсӣ ба тоҷикӣ баргардон шудааст. Бо сабаби мавҷудияти баъзе фарқиятҳои имлоӣ байни забони тоҷикӣ ва форсӣ аз иштибоҳоти имлоӣ сарфи назар шавад. Мақолаи аслиро метавон аз нишонии дар боло оварда дастрас кард.)
  Ёдгирии мошин ё мошини лернинг (Machine Learning) яке аз зери маҷмуъаҳои ҳуш маснуъӣ аст ки ба системаҳо ин имконро медиҳад то ба сурати худкори ёдгирӣ ва пешрафт дошта бошанд бедуни инки ба барноманависии сареҳе барои он дошта бошанд. Тамаркузи (диққати) аслии ёдгирии мошинӣ бар тавсеаи барномаҳои роёнаиест (компютериест) ки битавонанд ба додаҳо дастрасӣ пайдо кунанд ва аз он барои ёдгирии худ истифода кунанд. Фароянди ёдгирӣ бо мушоҳидот ё додаҳо оғоз мешавад, монанди мисолҳо, таҷориби мустақим ва ё дастури амалҳо, то ба як улгу дар додаҳо барисанд ва бар асоси ин мисолҳое ки ироа медиҳем, тасмимот беҳтаре бигиранд. Ҳадафи аслӣ он аст ки ба компютерҳо ин иҷозаро бидиҳем ки бедуни дахолат ва кумаки инсон ба таври автоматик ёдгирӣ дошта бошанд ва битавонанд иқдомоти худро бар мутобиқ бо он танзим кунанд.

  (Ин мақола тавассути нармафзор аз ҷониби пажуҳишгар Толиби Розӣ (Шарипов) аз хатти форсӣ ба тоҷикӣ баргардон шудааст. Бо сабаби баъзе фарқиятҳои имлоӣ байни забони тоҷикӣ ва форсӣ аз иштибоҳоти имлоӣ сарфи назар шавад. Мақолаи аслиро метавон аз нишонии вебгоҳи https://hamrah.academy/blog/artificial-intelligence/ дастрас кард.)

  Эҳтимолан барои шумо ҳам пеш омада, ки ҳангоми боздид аз вебсайтҳои гуногун, бо таблиғоти вижае рӯ ба рӯ шавед; таблиғоте, ки ба ҳавзаи фаъолият ва алоқаи шумо муртабит ҳастанд ва ба назар мерасад, ки барои шумо тарроҳӣ шудаанд. Аммо ин кор, чӣ тавр иттифоқ меуфтад? Таблиғкунанда чӣ шинохте аз мавзӯъоти мавриди алоқаатон дорад, ки таблиғоти вобаста ба (муртабит бо) онро бароятон ирсол кунад? Таблиғоти вобаста, бар асоси иттилоот ва додаҳои марбут ба шумо танзим шудаанд ва ба намоиш гузошта мешаванд.

(Ин мақола тавассути нармафзор аз ҷониби Толиби Розӣ (Шарипов) аз хатти форсӣ ба тоҷикӣ баргардон шудааст. Бо сабаби мавҷудияти фарқиятҳои имлоӣ байни забони тоҷикӣ ва форсӣ аз иштибоҳоти имлоӣ сарфи назар шавад. Мақолаи аслиро метавон аз нишонии дар боло оварда дастрас кард.) 

  Агар бихоҳем содатарин таъриф аз ҳуши маснуъиро ироа диҳем ё ба ҳуши маснуъӣ чист посухе диҳем, метавонем бигӯем: ҳуши маснуъӣ маҷмӯъае аз системаҳои компютерӣ аст, ки метавонанд бисёре аз корҳо монанди истидлол (андеша) кардан, тасмимгирӣ, ҳалли масаъла ва ғайраро то ҳади зиёде шабеҳи инсон ва гоҳе ҳатто беҳтар ва дақиқтар аз инсон анҷом диҳанд. Лозим аст ишора кунем, ки то ҳамин чанд соли пеш, бисёре аз мавориде, ки ба онҳо ишора шуд, танҳо тавассути инсон анҷом мешуданду системаҳои компютерӣ дар анҷоми онҳо кам тавон ё нотавон буданд.

(дар ҳошияи 30-солагии Конститутсияи миллӣ ва Соли маърифати ҳуқуқӣ)

      Аз замоне ки инсон худро дар баробари ҷаҳони перомунаш шинохта, ба марҳилаи огоҳӣ расид, дар пайи барномарезиҳои назарию амалӣ, тадоруки танзими зиндагӣ, офаридани неъматҳои рӯзгор ва ҳифзу ҳимояти фардию ҷамъӣ шуда, дар ин замина иқдомот рӯйи даст гирифт. Дар марҳилаи болотари огоҳию шинохт инсон ба қонунофаринӣ машғул шуда, фаъолиятҳои сиёсӣ, мафкуравӣ, иҷтимоӣ, ахлоқӣ ва мадании худро аз тариқи қонунофаринӣ танзим карда, роҳро барои рушди инсонӣ ҳамвор намуд. Бо боло рафтани сатҳи тафаккуру шуури фардию ҷамъиятӣ  қонунофаринӣ ва дар доираи қавонини зарурӣ танзим намудани рӯзгору зиндагии инсонӣ ба ҳукми анъана даромад ва бо таваҷҷуҳ ба муқтазиёти замонию маконӣ рушду густариш ёфт. Бо таваҷҷуҳ ба рушду пешрафти башар, қонунофаринӣ ба кори давлатӣ ва умури асосии сиёсӣ бадал гашт ва ҳар давлату кишвар дар доираи қонуни асосӣ фаъолияти сиёсию ҳуқуқӣ ва иҷтимоию фарҳангиашро ба танзим дароварда, заминаи пешрафту тараққиро фароҳам меоварад. Дар ин замина, офаридани Қонуни асосӣ (Конститутсия), ки сарчашмаи ҳуқуқ маҳсуб шуда, соири қавонину барномарезиҳои давлатӣ бар мабнои он тарҳу таҳия мешаванд, вежагии аслию асосии давлатдорист.