Дар ҷаҳони муосир сохтори мактабҳои дунё гуногун буда, ҳар як мамлакат вобаста ба шароиту имконият сохтори мактабро дар худ муайян мекунад. Сохтори мактабҳои аксарияти мамлакатҳо аз рӯйи зинаи таҳсилот, шакл ва синну соли қабули ҳонандагон фарқ мекунанд. Вале қайд кардан зарур аст, ки бо вуҷуди фарқият дар сохтор монандӣ низ дида мешавад. Барои бунёди сохтори мактабҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон ва барои ворид намудани тағйиру иловаҳо аз таҷрибаи кишварҳои пешрафта истифода бурдан лозим аст. Аз ин лиҳоз, шуморо бо сохтори мактабҳои Шоҳигарии Нидерландҳо (Ҳолландия) шинос менамоем. Дар сохтори мактабҳои давлати Нидерландҳо ду навъи мактабҳо - нидерландӣ ва ҳолландӣ дида мешавад.

  15 ноябри соли 2019 бо ибтикори Институти таърих, бостоншиносӣ ва мардумшиносии АИ ҶТ конференсияи илмӣ-амалии «Академик Р.Масов ва рушди илми таърихи ватанӣ», ба ифтихори 80 солагии зодрӯзи академик Раҳим Масов (дар маҷлисгоҳи АИ ҶТ соати 10.00) баргузор шуд, ки дар он олимони институтҳои Академияи илмҳои ҶТ, ходимони намоёни давлатӣ, вакилони МН МО ҶТ, намояндагони макотиби олии кишвар ва донишҷӯёну магистрҳо, ҳаводорони ӯстод ширкат варзиданд.

  Иқтидори туристии минтақаҳои туристӣ яке аз заминаҳои асосии тараққиёти туризм ба ҳисоб меравад. Таҳлили ҳамаҷонибаи ҳудуд бо дороии иқтидорҳои зиёди табиӣ-захиравӣ дар асоси истифодаи методологӣ чунин роҳи истифодаи онро пешниҳод менамояд. Ба ҳудудҳои туристӣ- рекреатсионӣ як қатор хосиятҳоро нисбат медиҳанд:

  Мақом ва манзалати як фард дар ҷомеа аз чи иборат аст? Оё, як фард метавонад дар таърихи инсоният нақши ҳалкунанда ва муҳим дошта бошад ва ҷомеаро бо тамоми ҳастияш дигар созаду боиси ифтихори мардуми он ҷомеа гардад? Таърихи инсоният доир ба ин суолҳо ҷавоби мусбат дорад ва ҳоҷат ба такрор нест ва танҳо ҳаминро мегӯям, ки ба қавли бузургҳо қадами хайру нияти неки як нафар метавонад баракату раҳмат биёрад ва сарзаминашро сарсабзу мардумашро саодатманд кунад ва баръакс як қадами нохайру тинати нопок боиси нобудии баракат ва бадбахтии башар мегардад. Кишвари мо пас аз барҳамхурии Иттиҳоди шуравӣ кулли бадбахтиву балоҳоро аз сар гузаронид ва мардуми Тоҷикистон ва сарзамини онро хатари сахте таҳдид мекард. Мардум дар баробари қурбониҳову сарсониву қашшоқӣ боз тарси бузургеро дар дил мепарвариданд, ки оқибати ин зиндагии бесару сомон ба чи меанҷомида бошад ва чи қисмате насиб мешуда бошад ва амсоли инҳо.