Яке аз хислатҳои наҷибу беназир ва инсонмеҳвару зиндагидӯстонаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ин аст, ки ин марди хирад, сиёсатмадори оқил ва роҳбари дурандеш зимни ҳар сафари кории худ ба шаҳру ноҳияҳои кишвар ба мардум суҳбати ошкорою рӯ ба рӯ баргузор намуда, аз зиндагӣ ва фаъолияти ҳар як сокини он воқиф мегарданд ва бо ҷавонону наврасон ва пирону калонсолонро шахсан аҳволпурсӣ менамоянд. Ҳамин хислатҳои ҳамида ва наҷиби Роҳбари давлат аст, ки меҳру муҳаббат ва садоқату самимияти ин сарвари борикбину нуктасанҷро дар замири мардуми шарифи Тоҷикистон ҷой кардааст. Мардуми тоҷик, ки халқи заҳматкашу матинирода ва ростқавлу поквиҷдон аст, ҳар фарди некбину некандеш ва ростқавлу росткорро сидқан ва самимона иззату эҳтиром мекунад. Зеро обрӯву эътибор ва мақому манзалати шахсият дар байни ҷомеа танҳо тавассути афкору андешаи воло ва кору фаъолияти нафърасонона ба мардум муайян мегардад.
Дар таърихи 11-уми октябри соли равон дар кишвари мо интихоботи навбатии президентӣ баргузор мегардад. Ҳамаи ҳавзаву участкаҳои интихоботии дохилу хориҷи мамлакат барои дар сатҳи баланд ва бо назардоштҳои муқаррароти ҳуқуқии байналмилалӣ, принсипҳои ҷомеаи демократӣ ва талаботи конститутсонии кишвар доир намудани ин маъракаи муҳими сиёсӣ омода карда мешаванд. Он рӯз дари тамоми ҳавзаҳо ва участкаҳои интихоботӣ шаҳрвандоне, ки тибқи қонун ҳуқуқи иштирок дар интихоботро доранд, метавонанд ба қитъаҳои овоздиҳӣ омада, ба ҷонибдории номзади арзандаи худ раъй диҳанд. Ҷараёни баргузории интихоботро садҳо нозири байналмилалӣ ва дохилӣ мушоҳида менамоянд.