Имрӯз – 15 март ҷашни мелоди нависанда ва адиби номовари тоҷик устод Урун Кӯҳзод аст. Қаблан устодро барои расидан ба синни камолот табрик мегӯем ва таманно мекунем, ки бо ҷисму руҳияи қавиашон садсолаҳо боз дар хидмати адабиёт ва фарҳанги миллӣ қарор гирифта, халқу миллат аз тавонмандии фикрию эҷодии эшон баҳравар гарданд. Устод Урун Кӯҳзод (мутаваллиди соли 1937), муаллифи асарҳои машҳури “Сареву савдое” (1971), “Роҳи ағба” (1971), “Писанддара” (1974), “Кини Хумор” (1976),   “Як рӯзи дароз, рӯзи бисёр дароз” (1977), “Як сару сад хаёл” (1983), “Бандии озод” (1994), “Ҳам кӯҳи баланд, ҳам шаҳри азим”(1983), “Тақвими раҳгум”, “Ҳайҷо” (2005-2014) ва “Дар ҳасрати кори ҳалол” ва амсоли инҳо буда, бо сабку салиқаи вежаи адабӣ дар таърихи адабиёти муосири тоҷик ҷойгоҳи муносиб дорад. Танҳо романи “Ҳайҷо” (ниг.: Кӯҳзод, Урун. Ҳайҷо. – Душанбе: “Адиб”, 2015. -416 саҳ.) басанда аст, ки устод Кӯҳзодро дар феҳристи бузургтарин нависандагони миллӣ қарор диҳем.

  Бо мақсади дар амал татбиқ намудани Консепсияи гузариш ба таҳсилоти рақамӣ ва ташаккули ҳукумати электронӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон аз ҷониби Муассисаи давлатии «Маркази таҳлилӣ-иттилоотии назди Сарраёсати маорифи шаҳри Душанбе» барномаи тахтаи интерактивии «eTalim» таҳия гардид. Дар ин хусус ба АМИТ «Ховар» дар Муассисаи давлатии «Маркази таҳлилӣ-иттилоотии назди Сарраёсати маорифи шаҳри Душанбе» хабар доданд.

  «Барнома пура бо забони тоҷикӣ таҳия гардида, ба корбарон-омӯзгорон имконият медиҳад, ки дар ҷараёни таълим аз он васеъ истифода намоянд. Интерфейси барнома содаву фаҳмо буда, корбарии он барои ҳамаи омӯзгорон дар назар гирифта шудааст. Тахтаи интерактивӣ дар раванди таълим ба омӯзгор имкон медиҳад, ки дарсро ҷолибу шавқовар гузаронад ва аз маводи мултимедиавӣ ва аёнӣ васеъ истифода намояд»,- иброз дошт Директори Маркази таҳлилӣ-иттилоотии назди Сарраёсати маорифи шаҳри Душанбе Зафар Муродзода.

 (навиди фарҳангӣ дар заминаи нашри китоби устод Ҷамолиддин Саидзода “Намунаи адабиёти тоҷик” “Шоҳнома”-и дигар аст” (Дастури ватандӯстӣ ва худогоҳии миллӣ))

  Устод Ҷамолиддин Саидзода дерест, ки барои доираҳои адабӣ, илмӣ ва мадании ҷумҳурӣ ошност. Ин ҳам маълум аст, ки устод Саидзода аз пайравони содиқи устод Айнӣ буда, як умри азизи хешро сарфи омӯзишу пажуҳиши масъалаҳои умдаи адабӣ-бадеӣ, илмӣ, иҷтимоӣ, ахлоқӣ, ҳувиятӣ ва маданӣ карда, то имрӯз дар масири ташаккулу таҳаввули ҳувияти миллӣ ва ҷаҳоншиносии аҷдодӣ бардамона гом бармедорад.

 (Шодбошии аъзои маҳфили “Ҷаҳони андеша” ба ифтихори зодрӯзи рӯзноманигор, тарҷумон ва рӯшангари ҷавони тоҷик Абдуҷалили Амон)

       Абдуҷалили гиромӣ,

      Қатъи назар аз он ки дар авҷи синни ҷавонӣ қарор дорӣ ва насли хунгарми ҷавон дар ин фосилаи замонӣ, одатан ба хиёлпардозию саргармиҳо ва барномарезиҳои рифоҳӣ андармон аст, шумо умури рӯшангариро дунбол карда, дар доираи имконот ба тарҷимаву таҳияи насри илмию фаннӣ ва бадеӣ машғул шуда, бо ташаббусу ибтикороти вежаи эҷодӣ аллакай миёни ҳавзаҳои фикрӣ ва ҷомеаи маданӣ ошно гардидаед.