Дар мақола доир ба конҳои ангиштсанг, сиенитҳои нефелиндор (масолеҳи хоми металли алюминий), никел, тилло, масолеҳи хом барои истеҳсоли семент, хишт ва ғайра баҳои миқдорию сифатӣ дода, таъкид карда шудааст, ки дар ҳолати ба истифодаи саноатӣ дода шудани ин сарватҳои зеризаминӣ метавонад Раштонзаминро ба яке аз музофотҳои рушдёфтаи саноатии Тоҷикистон табдил дода, ба пешрафти иқтисодиёту иҷтимоиёти он марҳалаи нав бахшад.

Сафарҳои саёҳӣ дар ҷаҳони муосир - қисми ҷудонопазири ҳаёти инсон, алоқаманд бо ҳуқуқи истироҳату фароғат, озодии ҳаракат, дастрасӣ ба арзишҳои фарҳангӣ ва инчунин, дигар ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрванд эътироф гардидааст. Ҳамчунин сайёҳат вазифаи иҷтимоӣ-иқтисодӣ, фарҳангӣ-экологӣ, байналмилалӣ ва дигар вазифаҳои муҳимро иҷро мекунад. Дар ҷараёни саёҳат таҳдидҳо ва хатарҳои дохилию берунии кам пешгӯишавандаю бештар харобиовар рух медиҳад. Аз ҷумла ҳангоми сайёҳат сайёҳонро ҳолатҳои фавқулоддаи дорои хусусиятҳои табиӣ ва техногенӣ пайваста таҳдид мекунанд. Ба монанди садамаҳои нақлиётӣ, ба садама дучор шудани ҳавопаймоҳо, зарар ба ҳайёт, саломатӣ, тарма, сел, заминҷунбӣ, ярч, ғоратгарии молу амволи саёҳон, терроризм ва ғайра, ки аз сабаби камбудӣ зоҳир намудани ширкатҳои саёҳӣ рух медиҳанд. Бояд қайд кард, ки бехатарӣ ва саёҳат ҳамчун як зуҳурот бо якдигар алоқаманданд ва ҳамдигарро пурра мекунанд. Зеро саёҳат бехатариро талаб мекунад. Эъломияи «Осоиштагӣ ва Саёҳӣ», ки аз ҷониби Созмони умумиҷаҳонии сайёҳӣ, 27 сентябри соли 2001 дар шаҳри Сеул (Ҷумҳурии Корея) қабул гардид, намояндаи созмон изҳор дошт, ки бехатарӣ ва амнияти сайёҳон бояд дар ҳар як кишвар таъмин бошад.

Дар таърихи ташаккули илми биология оид ба пайдоиши ҳаёт ва табиати зиндаю ғайризинда бисёр андешаҳои мухталиф баён шудаанд. Масалан, одамони ибтидоӣ чунин ақида доштанд, ки тамоми мавҷудот дорои ҷонанд ва ин ақидаро дар илми муосир анимизм (аз лотинии «onimo» - ҷон) меноманд. Сарчашмаи дигари ақидаҳои қадимаро инчунин, гилезоизм (аз юнонии «gilеo» - модда, шайъ) ном мебаранд, ки мувофиқи ин ақоид ҳаёт моддӣ мебошад. Ба гуфтаи Арасту асосгузори мактаби милетӣ Фалес онҳанрабо (магнит) - ро маҳз ба хотир оҳанро ҷазбиданаш чандир номидааст. Пайравони ин ақида тамоми ҷисмҳои рӯи Заминро зинда ҳисобида, бо ҳамин тафовути ҳаёт ва ҳастиро аз байн бурдаанд. Файласуфи нидерландӣ Бенедикт Спиноза (1632-1677) чунин меҳисобид, ки тамоми сангҳо дорои фикр ва кулли ашёи табиат дорои ҷон мебошад.