Дар замони муосир таъсири антропогенӣ ба муҳити зисти инсон ба дараҷае расид, ки устувории биосфера зери таҳдиди ҷиддӣ қарор гирифт. Проблемаҳои маҳаллию минтақавӣ ба мушкилотҳои ҳалталаби ҷаҳонӣ табдил ёфта, тағйирёбии глобалии иқлимро тезониданд. Сабаби асосии ин, афзоиши босуръати аҳолӣ, якбора камшавии майдони системаҳои экологии вайроннашудаи табиӣ, коҳиш ёфтани гуногуншаклии биологӣ, аз байн рафтани барқароршавии захираҳои барқароршавандаи табиӣ (оби нӯшокӣ, гумуси замин ва биомасса), истихроҷи бағоят зиёди газҳои гулхонаӣ ва ифлос гардидани муҳит бо партовҳои истифоданашуда мебошад.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми ба наздикӣ баёндоштаи худ (22 декабри соли 2016) бо ифтихор ва хушнудӣ иброз намуданд, ки Созмони Милали Муттаҳид чаҳорумин пешниҳоди мамлакати моро оид ба даҳсолаи байналмилалӣ «Об барои рушди устувор», ки аз ҷониби 177 мамлакати ҷаҳон дастгирӣ ёфтааст, барои солҳои 2018-2028 маъқул дониста, қабул намудааст. Ин шарафи бузурги халқи тоҷик ва тамоми тоҷикистониён мебошад.

Тоҷикистон дар раванди тағйирёбии иқлим ва таъсири манфии он ба соҳаҳои мухталифи фаъолияти хоҷагии халқ басо осебпазир буда, яке аз роҳҳои бурунрафт аз мушкилоти мазкур мутобиқ намудани соҳаҳо ба тағйирёбии иқлим ва паст кардани оқибатҳои ногувори ин тағйирёбӣ мебошад. Аз ин рӯ, яке аз проблемаҳои ҳалталабу мубрами муҳити зист тағйирёбии иқлим буда, қариб ба тамоми ҷанбаҳои ҳаёти аҳолии сайёра таъсир мерасонад. Тавре мушоҳидаҳои обуҳавошиносӣ нишон медиҳанд, дар натиҷаи тағйирёбии иқлим, дар Тоҷикистон ҳазорҳо пиряхҳои хурд аз байн рафта, раванди мазкур ҳанӯз ҳам идома дорад ва дар ин давра масоҳати яхбастаи кишвар то 20% ва ҳаҷми яхҳо 25-30% кам шудааст.