Дастовардҳои иқтисодии Ҷопон мавриди таваҷҷуҳи донишмандони дигар кишварҳо қарор гирифтааст. Ҳама мехоҳад донад, ки чӣ тавр як кишвари дар Ҷанги Дуюми Ҷаҳонӣ шикастхурда, аз хоку хокистар дар як замони нисбатан кӯтоҳ берун шуд ва ба дуюмин иқтисоди ҷаҳон табдил ёфт. Доир ба ин масъала назарҳо зиёданд. Инҷо мо назари чанд олими ҷопониро доир ба ин масъала меорем, ки аз китоби Кеничӣ Оҳно таҳти унвони “Рушди иқтисодии Ҷопон: пайроҳаи тайкардаи Ҷопон ҳамчун кишвари тараққикарда” гирифта шудааст. Ин хулосаи қисми яки китоби мазкур аст, ки аз забони англисӣ тарҷума шуда, пешкаши хонандагони арҷманди сомонаи “Равшанфикр” мегардад.

Дар таърихи инсоният дар рӯйи замин ба ҳисоби миёна зиёда аз 100 ҳазор тонна тилло истеҳсол карда шудаст. Тилло зиёда аз 6 ҳазор сол пеш аз милод истифода бурда мешуд. Дар аксарияти мамлакатҳои дунё тиллои истихроҷшуда ва ғанигардонидашуда дар фонди давлат дар шакли хӯлаҳои тиллоӣ нигоҳ дошта мешавад, ки онҳоро ба ном «захираи тиллоӣ»-и ин ё он кишвар ном мебаранд. Тиллоро дар ҳама ҷо дидан мумкин аст. Аз ҷумла, дар ҳама гуна хок, дар ҷинсҳои кӯҳӣ дар оби баҳр, аммо ҳосилнокии он дар бештари маврид ночиз аст. Ба ҳисоби миёна, дар як тонна маводи қаъри замин аз рӯйи ҳисобҳои ҷорӣ, 4 мг тилло мавҷуд мебошад. Ҳарчанд, ки тилло дар таркиби 20 минерал мавҷуд аст, аммо асоси истеҳсолоти бисёри давлатҳоро тиллои худрӯй ташкил медиҳад.

“Иқтисод як метод аст, то як таълимот. Як асбоби мағз ва як техникаи андешидан аст, ки ба дорандаи он имкон медиҳад хулосаи дуруст барорад.” Ҷон Мейнард Кейнс (1883-1946) Иқтисод истифодаи оқилона ва самараноки захираҳои маҳдуд аст. Дар ҳама замон ва дар ҳама сатҳ захираҳо доимо маҳдуд ҳастанд. Шахсони алоҳида, оилаҳо, ширкатҳои хурду бузург ва давлатҳову созмонҳои гуногун захираҳои муайян ва маҳдуд доранд, ки вазифаи иқтисодшиносон истифодаи дуруст ва гирифтани манфиати бештарин аз онҳо мебошад. Вазифаи иқтисод ҳам дарёфти пули бештар набуда, дарёфти роҳу усулҳои истифодаи дурусту босамари имконоти мавҷудае ҳаст, ки дар ҳама ҳолат маҳдуд ҳастанд. Илми иқтисод чи тавр фикр карданро меомӯзад, на чи фикр карданро. Тарзи фикрронии дурустеро, ки дар сохтани моделҳои иқтисодӣ барои кишварҳои гуногун кумак мекунад ва дар ҳар шароити хос модели муайян барои истифодаи дурусту босамари захираҳои мавҷуда сохта мешавад.