К началу 2000-х годов, в результате разрыва единой энергетической системы Средней Азии, страна оказалась в условиях энергетического кризиса, сельское население и даже некоторые города, невозможно было обеспечить электроэнергией даже в летнее время года. Таджикистану трудно было выйти на международный рынок и вести торговые отношения с другими государствами. Единственным способом был железнодорожный вид сообщения через Узбекистан, которой страна пользовалась. Но, с момента ухудшения отношений с нашим соседом Таджикистан оказался в глубокой изоляции от внешнего мира.

Мудирият иборат аз анҷом додани кор ба василаи дигарон аст. Мудирият илм аст ва он аз ҷумлаи улуми иҷтимоӣ буда, дар он масоили марбут ба ҷомеа, мутобиқ ба хусусиёти иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва ахлоқии ҷомеа мавриди мутолиа қарор дода мешавад, ки роҳ ва равиши расидан ба ҳадафҳои идораро ба сурати умум танзим менамояд. Мудирият иборат аз ҳунарест, зеро ҳунар иборат аз маҳорат дар анҷоми корест, ки ба василаи таҷрибаи такрор ва мушоҳида ба даст омада бошад. Пас, дар мудирият ҳам таҷриба, ҳам назария ва рукни саввумии асос низ шомил мегардад, зеро агар шахс дорои таҷриба ва таҳсил бошаду агар эҳсоси анҷом додани кор дар ӯ набошад, мудириятро беҳтар анҷом дода наметавонад.

Қабл аз ин, ки дар мавриди нақш ва аҳаммияти маркетинг ё бозорёбӣ дар тиҷорати байналмилалӣ баҳс сурат гирад, лозим аст то маълумоте чанд атрофии пайдоши ин ришта ва таърифи он ироа гардида, баъд нақш ва и он дар тиҷорати байналмилалӣ тавзеҳот дода шавад. Ихтисоси ҷадиди маркетинг аввалин бор дар соли 1931 дар донишгоҳи Миното Ийолоти Муттаҳдаи Амрико дар замоне ба вуҷуд омад, ки буҳрони шадиди иқтисодӣ иқтисоди ин кишварро, хусусан дар бахши иқтисоди зироат таҳдид мекард, таҳавуулоти бунёдиро дар тиҷорати ин кишвар ба вуҷуд оварда, ҳадафи он омӯзиш ва равишҳои тозаи бахши фурӯши махсулоти зироатӣ буд. Аммо дар ин чанд соли ахир, ки инкишофи технологияи дар бахшҳои васоили маълумотӣ чун телевизионӣ, мухобиротии моҳвораӣ, компютерӣ ва Интернетӣ ба ҳадди ғайри қобили бовар расидааст, мутолиот дар ин ришта он қадар васеъ гардида, ки акнун аз аксар улуме, ки қарнҳо дар донишгоҳҳои ҷаҳон тадрис мегардад, комилтар шуда ва китобҳои бештаре дар ин замина ба риштаи таҳрир даромадааст ва натиҷаи ин амал пешрафти тиҷорат дар ин чанд даҳаи ахир буда, ки ин мавзӯъ акнун ба хубӣ барои ҳамагон машҳур аст [4-112].