Дар мақола масоили ташаккул ва таҳаввули илми бостоншиносӣ дар Тоҷикистон умуман ва водии Ҳисор махсусан баррасӣ гардидааст. Дар нимаи аввали асри ХХ, бахусус солҳои 30-40-ум омӯзиши ёдгориҳои таърихӣ ва фарҳангӣ дар ҷумҳурӣ раванди системавӣ ва ҳамаҷониба надошт. Танҳо баъди дар соли 1946, баробари бунёди “Экспедитсияи бостоншиносии Суғду Тоҷик” омӯзиши ёдгориҳои бостоншиносӣ дар раванди муайян ба по гузошта шуд.

 Дар кор масъалаҳои такмил додани ҳамкории иқтисодии Тоҷикистон дар шароити ворид шудани вай ба Созмони Умумиҷаҳонии Савдо тадқиқ мегарданд. Роҳҳои мувофиқан ба талабот ва принсипҳои Созмони Умумиҷаҳонии Савдо тараққӣ додани ҳамкории иқтисодии интегратсионии Тоҷикистон нишон дода мешаванд.

 Бо ворид шудани Тоҷикистон ба Созмони Умумиҷаҳонии Савдо дар назди мардуми кишвар вазифа меистад, ки мувофиқи талаботҳои ин ташкилоти бонуфузи ҷаҳонӣ фаъолияти истеҳсолӣ ва хизматрасониро ташкил намоем. Бинобар ин дар Паёми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон 23 апрели соли 2014 таъкид мешавад: «Бо дарназардошти ворид шудани кишварамон ба Созмони Умумиҷаҳонии Савдо ва зарурати таъмини рақобатпазирии иқтисодиёти кишвар, инчунин беҳтар намудани фазои сармоягузорӣ ва роҳ ёфтан ба бозорҳои ҷаҳонӣ мо бояд иқтисодиёти кишварамонро ба меъёрҳои Созмони ҳамкории иқтисодӣ ва рушд мутобиқ созем» [1].

Фасли баҳорон мерасад, эй ЗАН баҳори мо туӣ,

Дар базми гулҳои чаман, болотар аз гулҳо туӣ.

Олам чи нозад бо Баҳор, к-аз боду борон беш нест,

Бо сели ашки шодият, туфон туӣ, дарё туӣ.

  Имрӯз муносибати салоҳиятнокӣ дар таълими фанҳо ба ҳукми анъана даромада истодааст. Доир ба ин масъала қариб ба ҳамаи фанҳои таълимӣ дастур ва роҳнамо таҳия шуда, мавриди амал қарор дода шуддаанд, аммо доир ба ин масъала дар таълими адабиёт ягон дастур ва роҳнамое нест.