Вазифаи экологии умумиҷаҳонӣ танҳо ба омӯхтани таъсири фаъолияти инсон ба биосфера ва ҷузъҳои таркибии он - атмосфера, гидросфера, литосфера, тағйирёбии таркиби химиявӣ, хосиятҳои физикӣ ва биологии ин ҷузъиёт маҳдуд намегардад, балки қонунияти таҳаввули биосфера ва ноосфераро низ равшан менамояд. Барои омӯзиши ҳолати биосфера аз маълумоти шабакаҳои метеорологӣ, климатологӣ, океанологӣ, радифони маснӯи Замин, расмгирии фосилавӣ ва инчунин, аз маълумотҳои полеографӣ, геологияи таърихӣ, геофизикӣ, геохимиявӣ, полеонтологӣ, тамсилсозӣ (моделсозӣ) ва ғайра низ истифода мебаранд. Мушкилоти экологии умумиҷаҳонӣ хеле зиёд буда, сарфи назар аз ин, ҳадди ақал ҳар сокини соҳибмаълумоти кишвар оид ба масоили экологӣ ва таъсироти он ба шароитҳои иқлимӣ, географӣ, гидрологӣ, ландшафтӣ, геофизикӣ, геохимиявӣ ва захираҳои гидроэнергетикию глятсиологии Тоҷикистон, ҳамчун як ҷузъи сайёраи Замин, андешаи хоси худро дошта бошад. Масъалаҳои мазкурро олимони соҳа асосан ба ду омилҳои ба ҳам алоқаманд: тағйирёбии иқлим ва ифлосшавии муҳити зист тақсим намудаанд.

  Ҷаҳон  дар  ҳоли  тағйир  аст. Зиндагӣ  ҳам  рӯз  ба  рӯз  тағйир  ёфта  истодааст. Оила  ва  оиладорӣ  яке  аз  мушкилоти  асосии ҳамаи замонҳо буд ва ҳоло ҳам мебошад. Мушкилоти  оиладорӣ  ва  пош  хӯрдани  оилаҳо низ  рӯз  ба  рӯз  зиёд  шуда  истодааст.  Илми  равоншиносӣ низ имрӯз тараққӣ  кардааст.  Илми равоншиносӣ сабабҳо  ва  омилҳои  пошхӯрии оилаҳоро то  ҷое  ҳаллу  фасл  намудааст.  Пошхӯрии  оилаҳо  сабабҳои  гуногун  доранд.  Ҳоло  якчанд  омилҳои асосии  пошхӯрии  оилаҳоро  аз  нуқтаи  назари  илми  равоншиносӣ  дида  мебароем. Аслан, саодат ва хурсандии  мард  дар  издивоҷ,  бисёртар аз характер ва рафтори ҳамсараш  вобастагӣ дорад.  Агар мард дар  зиндагиаш  ҳама  чиз  дошта  бошад,  аммо дар баробари ин, зани турушрӯй, бадқавоқ,  ғурғуркунанда   ва  бадрафтор дошта бошад, зиндагии ӯ беарзиш  аст.

   Шамол яке аз ҳодисаҳои табиие  мебошад, ки дар ҳаёти инсоният фоида ва зиёни хешро мерасонад. Маслан  шамол метавонад туфону гирдбодҳоро  ба вуҷуд оварада  ҳолати ормии табиатро  вайрон намояд, метавонад ба хочагии халқ  фоида расонад ва боз кодир аст бисёр чизҳоро несту нобуд созад.

   Оптика (аз юнонии дарккунии биниш: намоён, дидашаванда) - як ҷузъи таркибии илми физика буда, дар он асосан оид ба қонуниятҳои асосии оптика, ҳодисаҳои интерференсияи рӯшноӣ, дифраксияи рӯшноӣ, поляризатсияи рӯшноӣ, чен намудани суръати рӯшноӣ, қонуниятҳои нурафкании ҳароратӣ, фурӯбурд ва парешхӯрди рӯшноӣ, лазерҳо ва ғайра маълумот медиҳад. Оптика асосан аз се қисм: геометрӣ, физикӣ ва физиологӣ иборат аст. Оптикаи геометрӣ ба мафҳуми нури рӯшноӣ, қонунҳои  шикаст ва инъикос, қонуни ба ҳамдигар новобаста будани дастаҳои рӯшноӣ  такя мекунад.  Таъсири рӯшноӣ ба чашм ва ё ба дигар қабулкунак пеш аз ҳама тавассути энергияи нури рӯшноӣ ба вуҷуд меояд. Бинобар ин мо бояд оид ба ченкунии рӯшноӣ, ки бо  он як қисмати  оптика, ки фотометрия ном дораду  бо чен намудани  энергияи нури рӯшноӣ  алоқа дорад, маълумот дошта бошем. Дар фотометрия бузургиҳое омӯхта ва чен карда мешаванд, ки онҳо рӯшноиро пурра тавсиф дода метавонанд.