Агарчи  решаҳои хурофот нодонӣ дар баробари ҳаводис ва тарси вуҷудӣ дар баробари онҳо бошад ҳам, вале дар зинаҳои баъдии ташккулёбии инсонҳо шаклгирии ҷомеаи табақотӣ, ба вуҷуд омадани давлат ба ҳайси як ниҳоди асосии идоракунии иҷтимоӣ аз хурофот ва боварҳои хурофӣ суистифода гардидааст. Аксаран дар ҷомеаи табақотӣ нафароне, ки идораи иҷтимоӣ дар дасташон буд, ҳамеша кӯшиш мекарданд, худро дар баробари боқимондаи мардум бартар нишон диҳанд ва ҷиҳати ин ки ин бартарият дар чашми мардум ба тарзи муъҷизаосо ифода ёбад, ниёзе доштаанд, ба мубалиғон ва тафсиргароне, ки вуҷуд, ҳолат, вазъият ва истеъдоди онҳоро фарозаминӣ баён созад. 

  Охири асри XIX ва аввали асри XX боиси кашфиётҳои нав дар соҳаҳои макро ва микроолам шуданд. Баъди оне, ки нурҳои рентгенӣ ва ҳодисаи раиоактивӣ кашф шуданд, зарраҳои заряднокеро низ қайд карданд, ки ба Замин аз фазои кайҳон меомад. Ин зарраҳо аз тарафи физики австриягӣ Виктор Гесс соли 1912 кашф шуданд. Ӯ тавассути кураи ҳавоӣ, ҳангоми омӯзиши иониши атомҳои ҳаво, афзоишро бо рафти баландӣ мушоҳида кард, ки ин ҳодисаро зарраҳои кайҳоние ба амал меоаварданд, ки онҳоро нурҳои кайҳонӣ номиданд.   Нурҳои кайҳонӣ (НК) – ин сели зарраҳои зарядноки баландэнергия мебошад, ки ба Замин аз фазои кайҳон омада, тақрибан изотропӣ мебошад. Ин зарраҳо дар минтақаҳои дури кайҳон тавлид шуда, то суръатҳои баланд тезонида мешаванд.

  Гиёҳи кавари хордор (каперсы колючие) яке аз намудҳои растании алафин ба шумор рафта аз оилаи Capparis мебошад.

  Каперсҳои (кавари хордори) табиӣ бо мақсади хӯрокпазӣ дар Аврупо, Африқои Шимолӣ, Амрикои Шимолӣ, Ҳиндустон ва Доғистон истифода мешаванд. Онҳо дар Қрим, Қафқоз, Қазоқистон ва Осиёи Марказӣ мерӯяд. Он дар биёбонҳои гили ва санглох, дар камарбанди поёнии кӯҳҳо, дар пласаҳои шағалдор ва харобаҳои биноҳо дида мешавад. Шӯрро таҳаммул мекунад. Решаҳои чуқури дароз ба растаниҳо имкон медиҳанд, ки аз хушксолии тӯлонӣ ва ҳарорати баланд наҷот ёбанд

 1.Чаро буҳрон?

  Ҷомеаи ҷаҳонӣ имрӯз гирифтори буҳрони (кризиси) шидид аст. Ин буҳрони куллӣ  ва умумӣ аст. Мо дар ин мақола танҳо дар мисоли  оиладорӣ доманаи  густурдаи ин  буҳронро арзёбӣ менамоем. Оиладорӣ ҷузъи кӯчак, вале хеле муҳими ин буҳрони ҳамагонӣ аст. Решаи ин буҳрони ҷаҳонӣ дар куҷост? Бо як ҷумла бояд гуфт, ки  решаи ин буҳрон дар таассуб ва пешрафти техника аст.Барои таассуб ва техника ақлу хирад ва гуманизм аҳамияте надорад. Дақиқтар: Имрӯз ҷаҳонро фанатизми (таассуби) динӣ, нажодӣ ва идеологӣ фаро гирифтааст. Ин таассуб дар гузашта ҳам  вуҷуд дошт. Вале  роҳҳои амалӣ  шуданашон  маҳдуд буд. Маҳдуд дар сатҳи як миллат, як давлат ва ё як идеология. Ҳоло  вазъияти ҷаҳон дигар  шудааст. Таассуб ҳамон таассуб аст, вале бар он даҳшати  техникӣ илова гардидааст.