Соли 2020 ҳарчанд барои мардуми олам на он қадар соли фараҳбахш бошад ҳам, аммо барои мурдуми сарбаланди тоҷик соли барор ва рушду инкишоф мебошад. Дар соли ҷорӣ мардуми кишвар  маъракаи муҳими сиёсӣ - интихоботи президентиро баргузор мекунанд. Аз ин пештар интихоботи парлумонӣ ҳам доир гардида буд. Тавре мардуми кишвар шоҳид буданд, интихоботи парлумонӣ бо маром ва иродаи озоди  халқи мамлакат доир гардид. Моҳи октябри соли 2020 интихоботи президентӣ ҳам бо маром ва руҳияи созандаву амалҳои бунёдкоронаи аҳли ҷоме баргузор мегардад.

  Интихобот яке аз муҳимтарин рукнҳои ҷомеаи демократӣ ба ҳисоб меравад, тавассути он мардум имкон дорад то намояндаҳои хешро ба парлумон интихоб кунанд ё дар интихоби роҳбарияти кишварҳояшон бевосита ширкат кунанд ва райъи худро иброз доранду дар ташаккули ҷомеаи мардумсолор саҳми хешро гузоранд. Маҳз тавассути интихобот сарнавишти сиёсии кишварҳо ва дурнамои роҳи рушди он муайян мегардад. Мардум метавонанд тавассути интихобот номзади хешро ба парлумон ё раисҷумҳур пешниҳод намоянд ва тавассути омӯзиши барномаҳои алтернативии интихоботӣ, ки аз ҷониби номзадҳои гуногун пешниҳод гардидаанд, аз байни онҳо барномаи дақиқтару саҳеҳтар ва барномаеро, ки дархури дарди мардумон аст ва баровардакунандаи ниёзҳои иҷтимоист ва дар он роҳҳои ҳалли мушкилоти дар ҷомеа ҷой дошта илман асоснок шудаанд, ба назар гирифта, райъи хешро ба ҳамон номзади арзанда медиҳанд.

  Инсон бо кор гирифтан аз неруи ақлу хирад дар ҷаҳону ҳастӣ  ҷойгоҳ ва мақом пайдо мекунад ва олами будро маъно мебахшад. Ин аст, ки хирад ба унвони асли вуҷуди инсонӣ муҳаррики рушду тараққӣ буда ва ҳаст. Аммо дар муқобили он хурофот ва тафаккури хурофӣ  қарор дорад, ки инсон ва дар маҷмӯъ, ҷомеаи инсониро ба қафо ва вопасгароӣ мекашад. Муҳимтар аз ҳама, чун хурофот дар ҷомеа тасаллут ёбад,  таассубу ҷаҳолат ташаннуҷ пайдо мекунад ва билохира ҷаҳонбинии хурофотӣ  меҳвари биниши мардумӣ мегардад. Дар ин ҳолат аст, ки ҷомеа ба бунбасти фикрӣ, сиёсӣ, ахлоқӣ, ақидатӣ ва маданӣ мерасад ва карахтию вопасгаройӣ бедод мекунад.

   Боиси хурсандист, ки дар рафти доир гардидани Анҷумани ҲХДТ номзадии Пешвои муаззами миллат - муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  ба вазифаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон пешниҳод гардид. Мутмаинем, ки тамоми сокинони кишвар, ки дар интихобот ширкат мекунанд, ба ҷонибдории Сарвраи давлат, яъне барои идома ёфтани раванди рушду тараққӣ овоз хоҳанд дод.

  Интихоботи президент  як раванди зарурӣ дар дар таъмини амният ва сулҳу субот дар ҷомеа буда, ташкил ва баргузор намудани ин маъракаи муҳими сиёсӣ барои ояндаи давлат нақши муҳим мебозад. Чунонки мардуми кишвар огоҳанд, 11 октябри соли ҷорӣ дар кишвари мо интихоботи президентӣ гузаронида мешавад. Мувофиқи “Қонуни конститутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон Дар бораи интихоботи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон”, моддаи 1, “Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз тарафи шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон дар асоси ҳуқуқи интихоботии умумӣ, баробар ва мустақим бо овоздиҳии пинҳонӣ интихоб мешавад”.