Тарҷумаи байт:

Одамиро ба гоҳи навмедӣ забон дароз гардад, чун он гурба, ки ба вақти шикает бар саг битозад.

Малик пурсид:

- Чӣ мегуяд?

Яке аз вузарои некмаҳзар гуфт:

- Эй худованд, ҳамегӯяд: «Ва-л-козимина-л-гаӣ-зи ва-

л-офийина ан-ин-носи (тарҷумааш: Пушандагони ғазаб

ва бахш ояндаю ни гуноҳи мардум).

Маликро раҳмат омад ва аз сари хуни у даргузашт.

Вазири дигар, ки бар зидди ӯ буд, гуфт:

- Абнои ҷинси моро нашояд дар ҳазрати

подшоҳон ҷуз ба ростӣ сухан гуфтан. Ин маликро

дашном дод ва носазо гуфт.

Малик аз ин сухан руй дарҳам овард ва гуфт:

- Маро он дуруғ писандидатар омад аз ин рост, ки

ту гуфтӣ, ки рӯи он дар маслиҳате буд ва бинои ин бар

хабосате ва хирадмандон гуфтаанд: «Дурӯғе маслиҳатомез беҳ, ки аз росте фитнаангез».