Набарди куҳнаву нав дар ҳар давру замоне иттифоқ меафтад ва махсусан, замоне ки созмону гурӯҳҳои ифротгарою ҷаҳолатпараст рӯйи кор меоянд, вазъи таҷаддугаройӣ ва ба истилоҳ, модернита бад мегардад. Дар меҳвари ҳаракати модернита ё таҷаддудгаройӣ қишри равшанфикру равшангари ҷомеа қарор доранд ва намояндагони ин қишр, бо истифода аз неру ва тавони фикрию эҷодӣ ва сиёсию иҷтимоӣ дар баробари лашкари ҷаҳолатписандон вомеистанд ва ҳамин тур, муборизаи наву куҳна шакл мегирад. Ба қавли шоир:

Ба муносибати рӯзи байналмилалии забони модарӣ

  Забони яғнобӣ бисёр унсурҳои сарфии забонҳои азбайнрафтаи бостон ва миёнаи эрониро ҳифз кардааст. Яке аз чунин унсурҳои грамматикии бостонӣ аугмент буда, таърихи мавҷудияти он ба давраи бостонии забонҳои эронӣ мерасад. Дар забони яғнобӣ аугмент дар сохтмони замони гузаштаи феъл иштирок намуда, имконияти дар аввали калима, мобайни пешванд ва асоси феълӣ, феълҳои таркибӣ омаданро доро мебошад.

  Ба ғайр аз ду сайёраи аввал (Аторуд ва Зуҳра) дигар ҳамаи сайёраҳо (Замин, Миррих, Муштарӣ, Зуҳал, Уран ва Нептун) дар Системаи офтобӣ дорои радифи табиӣ мебошанд. Ғайр аз ин ҷирмҳои хурди сайёрамонанде ҳастанд, ки дар канори Системаи офтобӣ ҷойгирифта, баъзеашон ба астероидҳои Тасмаи асосӣ ва қисми дигарашон ба Тасмаи Койпер мутаалиқанд. Моҳ ягона радифе мебошад, ки аз қадимулайём маълум буда, нисбатан хубтар омӯхта шудааст. Дигар радифони боқимонда бошад, баъдан бо ёрии телескопҳо ва дастгоҳҳои сайёри кайҳонӣ кашф карда шудаанд. Агар рӯшноии Муштарӣ халал намерасонид, чор радифони галилеии он – Ио, Европа, Ганимед ва Калисторо бо чашми оддӣ дидан мумкин буд. Аз ин рӯ ин радифон ба ҳафт радифи калонтарини Системаи офтобӣ мансуб мебошанд.

 (дар ҳошияи Паёми Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон “Дар бораи самтҳои асосии сиёсати дохилӣ ва хориҷии ҷумҳурӣ”)

     Назария ва таҷрибаи солҳои соҳибистиқлолӣ собит намуд, ки дар воқеъ Артиши миллӣ яке аз рукнҳои асосӣ ва муҳимтарини давлатдории миллати тоҷик ва сипари боэътимоди Ватани маҳбубамон - Тоҷикистони азиз маҳсуб меёбад. Боиси зикри хос аст, ки таҳкими ҳисси масъулиятшиносӣ ва ватандӯстиву ватанпарастии афсарону сарбозон дар шароити мураккабу ташвишовари минтақа ва ҷаҳон омили устувори худшиносиву худогоҳии миллӣ, ҳувияти миллӣ ва бақои миллату давлат ба шумор меравад.