(бардоштҳо дар заминаи китоби доктори илмҳои сиёсатшиносӣ Суҳроб Шарифов “Равандҳои сиёсӣ дар ҷомеаи Тоҷикистон”, дар остонаи 60-умин солгарди зодрӯзи муаллиф) Ҳар як давлат дар баробари сиёсатмадорони қавиву хирадманд ва афсару аскарони далеру неруманд ба донишмандони фоъолу меҳанпараст ниёз дорад. Чунин донишмандон ҳамеша дар пайи беҳтар кардани сохтори давлат ва дар заминаи он беҳтар сохтани вазъи амниятиву иқтисодии шаҳрвандони он ҳастанд. Низоми давлатдорӣ хеле мураккаб аз он аст, ки як шаҳрванди оддӣ тасаввур мекунад. Ҳамарӯза дар он ҳазорон тасмимгирӣ ба миён меояд, ки бо дараҷаи гуногун ба давлат ва зиндагии ҳар як шаҳрванд таъсири худро мегузоранд.…

Ҳунарманди маъруф Убайдулло Раҷабов замоне ба рўйи саҳна омад, ки аксари гуфтаҳову диданиҳо, насиҳатҳову супоришҳо ба қолаб табдил ёфта буданд. Ва ӯ – ин шахсияти тавонои фарҳанг қолабшикан шуд. Қолабшикании Убайдулло Раҷабов дар он буд, ки ӯ тавонист танҳо худаш, бо истифодаи жанри миниатюра таваҷҷуҳи хандаомези мардумро ба сӯи дардҳои ҷомеа равон созад. Яъне мақсади хандонидани мардум на танҳо баҳри ханда, балки бо мақсади нишон додани ҳадафи иҷтимоӣ, тамасхур задан ба объекти ханда гардид.

 Люди изучают истории наук, а история науки это и есть история жизни и деятельности конкретных людей, закладывавший фундамент большого дома под названием «наука». Сегодня научная стройка развивается очень быстро. В науку приходит все больше и больше молодых людей, расширяется ее фронт, все дальше и дальше в нашей жизни распространяется влияние ее достижений. Поэтому мы должны знать историю науки: историю идей и историю людей.

Суруду мусиқӣ аз бомдоди таърих то имрӯз аз ҷузъҳои ҳаёти маънавии мардуми тоҷик маҳсуб ёфта, таркиби ҷудонопазири фарҳанги миллӣ мебошад. Зеро дар ҳар давру замон хунёгарону мутрибон дар суруду таронаҳои худ эҳсосу ормонҳои волои миллию мардумиро тараннум намуда, ба дилҳо шодиву нишот мебахшиданд, дилҳоро ба зиндагӣ гарм мекарданд ва баҳри рушди фарҳанги миллӣ хидмати мондагоре анҷом медоданд. Мушкилоти зиндагӣ, ошӯбҳои замон ва бадтар аз ҳама хурофоту таассуби диндорону эътиқодмандон натавонист мардумро аз суруду мусиқӣ дур намояд. Дар ҳар аср ҳофизону мутрибоне падид меомаданд, ки бо овози хуш, навои дилхурӯш ва ҳунари волои хеш суннатҳои мусиқии…