11 ноябрро мо, ҳамкорону дӯстони Исомиддин Шарифзода дар доираи маҳдуд ҳамасола чун Рӯзи рӯшангарию фарзонагӣ таҷлил мекунем. Ин навъ санасозӣ ва ҷашнгирӣ, албатта, рамзист, чаро ки дар имтидоди моҳи ноябр як зумра рӯшанфикрону рӯшангарони миллӣ зодрӯз доранд ва мутмаинан, ҳамин силсилаи рафшанфикрони ватанианд, ки бори гарони масъулияти ватандорию меҳанпарастӣ ва хурофазудоию рӯшангариро бар дӯш доранд ва ҳаройина бо ҷаҳлу нодонӣ ва таассубу таваҳҳум, ки вабои ҳар давру замон будаву ҳастанд, довталабона муқобилаю мубориза мекунанд. Дар феҳристи ин силсилаи рӯшангарӣ исми файласуф ва инсоншиноси муосири тоҷик, устод Исомиддин Шарифзода қарор дорад.

Моҳи ноябр, воқеан, моҳи тантанаи мелоди Меҳр Собириён (8 ноябр), Ҳафиз Холиқзода (10 ноябр), Исомиддин Шарифзода (11 ноябр), Нурмуҳаммад Сафарзода (15 ноябр) ва соири шахсиятҳои матраҳ, саршинос ва барӯманди миллӣ мебошад. Дар силсилаи афроди саршиносу матраҳи миллӣ, ки солҳои дароз дар хидмати илму фарҳанг садоқатмандона қарор доранд, дӯсти гиромии мо Меҳр Собириён ҷойгоҳи вежа дорад. Меҳр Собириён ҳанӯз аз овони донишҷӯйӣ бо такя ба донишҳои замонавию таҷрибаи зиндагӣ талош варзидааст, ки воқеиёти рӯзгор ва миллатро бо чашми ақл бубинад ва доир ба мушкилоту муаммоҳои мавҷуда бар мабнои ақлу мантиқ доварӣ намояд.

Дӯсти донишманд, шахсият ва шоири отифӣ Сабур Носири гиромӣ! Имрӯз - 4 октябр мелод ва зодрӯзи Шумост. Агарчи доираи маҳфили “Ҷаҳони андеша” бо шахси Шумо аз наздик дертар ошно шудааст, аммо симои эҷодӣ ва илмиатон кайҳо барои ҳавзаҳои адабӣ ва илмии тоҷик кайҳо боз шинос аст. Зимнан, шахсияти чандбуъдӣ ҳастед ва фаъолияти чандсӯйӣ ва бисёрсамтаи Шумо боиси боло рафтани мақому манзалати адабӣ, илмӣ, ихтисосӣ ва педагогиатон гардидааст: дар заминаи забону адаби форсӣ ихтисоси донишгоҳӣ гирифтед, дар мақомоти давлатӣ ба сифати мудир-менеҷер фаъолият кардед, дар мурофиаҳои додгоҳӣ дар симати тарҷумон ширкат варзидед, курсҳои бозомӯзӣ ва такмили…

Мусаллам аст, ки китоби “Тоҷикон”-и аллома Бобоҷон Ғафуров яке аз шоҳкорҳои таърихи миллӣ ва ватанӣ маҳсуб шуда, дар миёни табақаҳои гуногуни ҷомеаи тоҷик ва тоҷикистонӣ ҷойгоҳ ва мавқеи асосӣ дорад. Академик Бобоҷон Ғафуров, ки муддати даҳ сол (солҳои 1946-956) вазифаи котиби якуми Кумитаи Марказии Ҳизби Коммунисти Тоҷикистонро бар уҳда дошт, шахсияти номдори сиёсӣ, илмӣ ва маданӣ буда, ба сарнавишти халқи тоҷик бетафовут набуд. Махсусан, дар заминаи таърихи миллӣ соли 1948 рисолаи мухтасаре таҳти унвони “История таджикского народа в кратком изложение” ба табъ мерасонад ва дар замони масъулияти директори Паҳӯҳишгоҳи шарқшиносии Академияи илмҳои Иттиҳоди Шӯравиро бар…