Тӯрақул Зеҳнӣ яке аз муҳаққиқони нозукбаёну донандаи хуби забони тоҷикӣ мебошад, бо ки мақолаву китобҳояш дар таърихи забону адабиёти тоҷик ҷойгоҳи хоса дорад. То имрӯз ҷанбаҳои гуногуни асару мақолаҳои Зеҳнӣ баррасӣ шуда бошанд ҳам, арзиши илмаашон таҳқиқи мукаммалу арзишманд нашудааст. Мақолаи мо ба шарҳи баъзе вожаҳои марбути либос дар яке аз китобҳои ин сухангустари зиндаёд бо номи «Аз таърихи лексикаи забони тоҷикӣ» бахшида шудааст. Мо ба он сабаб аст ин мавзуъро интихоб намудем, ки Тӯрақул Зеҳнӣ ба дар шарҳи маъноиву мафҳумии вожаҳо усул ё принсипи хосаи худро доранд. Чунонки муҳаққиқон огоҳанд Тӯрақул Зеҳнӣ яке аз…

Устоди гиромӣ Қурбон Восеъ, Шумо солҳост ҳамчун муҳаққиқ, донишманд, адабиётшинос, арбоби сиёсию давлатӣ, зиёӣ ва фарҳангии саршиноси ҷумҳурӣ миёни аҳли илму маърифат ва сиёсату маданияти тоҷик соҳибэҳтиром гардидаед. Сабаби эҳтирому самимияте, ки ҷомеаи илмию мадании тоҷик ба Шумо дорад, албатта, ба сахткӯшӣ, масъулиятшиносӣ, талошварзӣ ва тавонмандии илмию эҷодиатон бастагӣ дорад. Шумо аз ҷумлаи нахустин муҳаққиқоне ҳастед, ки дар заминаи адабиёти ҷавонмардӣ ва таъсири он ба фарҳанги миллӣ таҳқиқоти муфассал намуда, то имрӯз дар масири муаррифии шоистаю боистаи ҷараёни иҷтимоию ахлоқӣ ва мадании футувват, ки ҳамон ойини ҷавонмардист, устуворона гом бармедоред. Таълифоти Шумо доир ба ойини…

 Дар мазраи сина айш хирман кардӣ, Дилҳо ба нами тарона гулшан кардӣ.

 Тошхоҷаи Асирӣ (1864 - 1915) дар маҳаллаи Сангбӯррони шаҳри Хуҷанд дар оилаи косиб ба дунё омад. Ӯ яке аз шоирону мутафаккирони барҷастаи замони хеш буд. Асирӣ аз хурдсолӣ ба шеъру шоирӣ майл дошт ва фаъолияти шоирии худро хеле зуд оғоз кардааст. Асирӣ пас аз касби маълумотӣ ибтидоӣ дар мадрасаи “Шоҳӣ”-и шаҳри Хуҷанд, бо мақсади такмили дониш ба шаҳри Хуқанд, ки аз марказҳои сиёсиву илмии водии Фарғона дар нимаи дуюми асри Х1Х ба ҳисоб мерафт, сафар кард. Дар ин шаҳр вориди мадрасаи “Хоним” шуд, аммо тарзи таълими мадрасаҳои Хуқандро написандид ва таҳсили мадрасаро тарк кард. Шоир…