Дар эҷодиёти қофиласолори адабиёти классикии тоҷику форс, яке аз саромадони адабиёти олам Абӯабдулло Рӯдакӣ, ки имрӯз аз он намунаҳои каме чун алмоспораҳои дурахшон боқӣ монда аз рангиниву шукӯҳ ва арзиши баланди он шаҳодат медиҳанд, тасвири инсон ва тавсифу бузургдошти он мақоми шоистае дорад.
Мирзо Муллоаҳмад. Инсон. Адабиёт. Фарҳанг. Маҷмӯаи мақолаҳо. Душанбе, «Адиб», 1998, 336 саҳ.
Назари худро нависед