Адабиёт як навъи ҳунар буда, дар тафовут аз меъморӣ, наққошӣ, ҳайкалтарошӣ, кандакорӣ, гулдӯзӣ, рассомӣ, мусиқӣ, театр, кино, рақс ва суруд ҳаёти воқеиро бо сухан тасвир мекунад. Адабиёт калимаи арабӣ буда, шакли ҷамъи «адаб» аст ва маънои фазилатҳои маънавӣ (одоб, хулқи нек, хушгуфторӣ, хушрафторӣ ва ғайра)-ро дорад.
Тоиро У., Солеҳов М., Ширинов Н. Адабиёти тоҷик. Китоби дарсӣ барои синфи 7-ум. Душанбе: Маориф, 2018. 288 саҳ.
Тоиров Урватулло, Зикиров Хайрулло, Мӯсоев Муҳаббат. Адабиёти тоҷик, китоби дарсӣ барои синфи 7 - ум. Нашриёти «Мавлавӣ», Душанбе. Соли 2008, -320 саҳифа
Назари худро нависед