Назарияи ба вуҷудоии Системаи офтобӣ хусусияти тахминӣ дошта, маънидод кардани дурустии он дар сатҳи фаҳмиши илми ҳозира имконнопазир аст. Ҳанӯз дар асри XVII олими бузурги англис И.Нютон ба асоси илмии космогонияи сайёравӣ диққати махсус дода буд. Нютон пас аз кашфи қонунҳои асосии механика ва қонуни ҷозибаи умумиҷаҳонӣ ба хулосае омад, ки сохт ва таркиби системавии сайёраҳо натиҷаи шароитҳои тасодуфӣ намебошад. Баъд аз Нютон олимони дигар чун И.Кант, П.Лаплас, В.Гершел, Э.Ҳаббл, К.Саган, О.Шмидт, Г.Гамов, Х.Алфвен, А.Фридман, А.Эйнштейн ва дигарон дар солҳои гуногун назарияи пайдоиши коинотро инкишоф дода, фарзияву гипотезаҳои мухталифро пешниҳод намуданд.