(Ончӣ дар базми вуҷуд овардаам донӣ ки чист? Як чаман гул, як найистон нола, як хумхона май.) Вазифаи виҷдони бедори инсонӣ ва рӯшангарии мо он аст, ки хидматҳои арзанда ва мондагори анҷомдодаи ҳар нафарро, бахусус агар ӯ аз наздикон ва ошноёни мост, дар мавридҳои муносиб бидуни ифрот ва тафрит эътироф ва хотирнишон намуд. Дар ҷомеаҳое, ки ҳалқаҳои фаъоли илмӣ ва фалсафӣ вуҷуд дорад, ба тариқи бевосита ин эътирофҳо сурат мегиранд, аммо дар ҷомеаҳои носолим ва бенизом бисёр мешавад, ки шахсиятҳои асили илмӣ, фалсафӣ ва ё сиёсӣ ношинохта, эътирофнашуда ва қадрношуда боқӣ мемонанд. Ин нуқсро метавонанд…