Дар мақола масъалаҳои марбут ба ба дониши ҳуқуқӣ ва ҳуввияти миллӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба риштаи таҳқиқ омадааст. Муаллиф таъкид менамояд, ки дар шароити имрӯза омодагии шахс ба шароити нави иқтисодӣ - иҷтимоӣ ва пайдо намудани решаҳои ташаккули ҷаҳонбинии он дар таносуб бо арзишҳои нави ҳуқуқӣ, ки имрӯз бо мушкилоте мувоҷеҳ шудааст, бевосита аз ҷаҳонбинии ҳуқуқӣ вобастааст. Дар мақола қайд карда мешавад, ки мавҷудияти ҷаҳонбинии ҳуқуқӣ ва сатҳи он баҳри танзими ҷабҳаҳои фаъолияти ҳаёти инсон ва пешрафти ҷамъият заминаи воқеӣ мегузорад.

 Ҳадафи ин мақола ошноии хонанда бо файласуф ва назарияпардози амрикоӣ Нoам Чомский аст. Ибтидо хулосае аз зиндагӣ -макону замони таваллуд, таҳсил ва пешинаи хонаводагии вай ироа шудааст. Сипас ба муаррифии назарияи забоншиносии вай, таҳлили решаҳои эҷоди ин назария ва шабоҳату тафоввути он бо назариёти ёдгирӣ, хусусан рӯйкарди Бандуро ва Пиоже мепардозад. Дар поён дидгоҳҳои сиёсии Чомский дар мавриди сиёсати хориҷии давлати Амрико муаррифӣ шудааст.

 (Мулоҳизаҳо дар ҳошияи мақолаи Зафар Суфӣ перомуни нигоштаҳои Ҳафиз Бобоёров «Таҳрифи таърих ба хотири машруияти исломи сиёсӣ») Салом ҳамватани таҳаммулгароям Зафар Суфӣ! То ҷое, ки ба эҷодиёти Шумо ошноӣ доштам Шуморо ҳамчун шахсияти фарҳангӣ бо мавқеи шаҳрвандии нисбатан мустақил мепиндоштам. Зимни эҷодиётатон ҳарчанд духурагиҳо зиёд ба назар мерасид, аммо андешаҳои равшанфикрона ҷой доштанд.

Босуръат паҳн шудани интернет ва зиёдшавии шумораи истифода-барандагони он ба пайдо шудани шаклҳои электронии нашрияҳо мусоидат намуд, ки кори дастрасии иттилоотӣ ва фаврияти паҳншавии онро осон гардонид. Чопи маводи илмӣ ва маҷаллаҳои тақризшаванда низ аз ин раванд берун намонда, ҷузъи рушди босуръати маводи электронӣ гаштаанд. Дар ин замина таҳқиқи маводи электронии илмии интернетӣ низ дарҳол пас аз рӯи кор омаданаш шурӯъ гардид ва имрӯз муҳиққиқони зиёд дар ин самт кор мебаранд [1,2,3,4].

Кишварҳое ҳастанд, ки мушкили ташнобро доранд. Чин низ бо мушкили ташноб рӯ ба рӯ буд, аммо ба шарофати саъйю кӯшишҳои ҳукумат миқдор, тозагӣ ва бароҳат будани ташнобҳои ҷамъиятӣ хеле беҳтар гардид. Дар Ҳиндустон ҳамчунин мушкили ташнобҳо вуҷуд дошт. Вале дар фарқият аз Чин мушкили Ҳиндустон сарфи назар аз тамоми кӯшишҳо идома дорад, чунки ба ақидаи баъзеҳо ин масъала метавонад бо фарҳанг вобастагӣ дошта бошад. Бо гузашти зиёда аз ним аср баъди ба даст овардани истиқлолият беш аз ними ҳиндуҳо ба ташноб дастрасӣ надоранд ва зери осмони кушод қазои ҳоҷат мекунанд.