Яке аз масъалаҳои доғе, ки имрӯз тамоми ҷаҳониёнро ба ташвиш овардааст, ин терроризм ва экстремизми динӣ ва мазҳабӣ мебошад. Ба назари муҳаққиқон ва коршиносон, терроризм - сиёсат бар асоси истифодаи мунтазами террор ба ҳисоб меравад. Аммо, новобаста аз қувваи ҳуқуқии истилоҳи «терроризм», таърифи он то кунун духӯра боқӣ мемонад.

(чанд андеша дар мавридди монеъи рушд будани низоми сиёсии динӣ) Пас аз нашри мақолаи файласуфи тоҷик Ҳафиз Холиқзода дар мавриди исломи сиёсӣ ва монеъи рушди миллат будани он, дар ин замина интишор ёфтани ҷавобияи хушунатҷавҳари Амруллои Низом таҳти унвони «Гуфту куфт» ва навиштаи файласуфи муосири тоҷик Нуриддини Шаҳобиддин таҳти унвони «Мазҳаб ва инкишоф», ҳамчунин вокуниши С. Истаравшанӣ тасмим гирифтем, як таҳлили иҷмолиро дар мавриди дунявият ва низоми сиёсии динӣ анҷом бидиҳем. Башарият дар тӯли мавҷудияти хеш аз навъҳои мухталифи идоракунӣ истифода намудааст, ки ҳар кадоме аз ин шеваҳо ба дараҷаи дониш ва фаҳму ҷаҳонбинии башар дар ҳар марҳилаи тараққиёт вобаста…

 (чанд мулоҳизаи куллӣ) Муқаддима Инсоният аз лаҳзаҳои нахустини шинохти хеш ва мусаллат шудан бар огоҳиҳои муқаддамотӣ, бо ин ё он роҳ мехостааст эҳсос, орзуву омол ва бинишу фаҳмиши худро дар робита бо зиндагӣ ва муҳити иҷтимоӣ баён созад. Зиндагӣ ҳатто дар бомдоди фарҳанги башарӣ барои инсон муқаддам ва муқаддас будааст. Бар ин мабно, башар дар тӯли таърих бардошту эҳсосоти худро аз зиндагӣ бо василаҳои гуногуни ҳунарӣ -- ба воситаи афсона, ривоят, ҳикоя, масал, шеър, тарона, рӯбоӣ, мусиқӣ, театр, кино, наққошӣ, фалсафа, дин, ирфон, адабиёт ва амсоли инҳо ифода намудааст ва то имрӯз ин ҷараён ҳамчунон идома дорад. Дар ин замина,…

Шароит ва заминаҳои пайдоиши адабиёти муқоисавӣ дар Миср. Миср дар миёни кишварҳои арабӣ ҳамчун Сурия, Марокаш, Лубнон, Кувайт ва Баҳрайн собиқаи бештар ва густардатаре дар адабиёти муқоисавӣ дорад. Бинобар ин метавон бо баррасӣ ва таҳлили адабиёти муқоисавӣ дар Миср ба унвони меҳвар ва маркази кишварҳои арабӣ ба нигарише куллӣ дар бораи адабиёти муқоисавӣ дар донишгоҳҳои араб даст ёфт. Тағйир ва таҳаввулоти сиёсӣ ва иҷтимоӣ дар Миср заминаҳои пайдоиши тафаккури ҷадидро фароҳам кард. Фиристодани ҳайатҳои илмӣ ба Аврупо иртиботи Мисрро бо ҷаҳони ғарб зиёд намуд. Нахустин ҳайати илмӣ дар замони ҳукумати Муҳаммад Алӣ Пошо ба Аврупо фиристода шуд.

Дар мақола масъалаҳои марбут ба ба дониши ҳуқуқӣ ва ҳуввияти миллӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон ба риштаи таҳқиқ омадааст. Муаллиф таъкид менамояд, ки дар шароити имрӯза омодагии шахс ба шароити нави иқтисодӣ - иҷтимоӣ ва пайдо намудани решаҳои ташаккули ҷаҳонбинии он дар таносуб бо арзишҳои нави ҳуқуқӣ, ки имрӯз бо мушкилоте мувоҷеҳ шудааст, бевосита аз ҷаҳонбинии ҳуқуқӣ вобастааст. Дар мақола қайд карда мешавад, ки мавҷудияти ҷаҳонбинии ҳуқуқӣ ва сатҳи он баҳри танзими ҷабҳаҳои фаъолияти ҳаёти инсон ва пешрафти ҷамъият заминаи воқеӣ мегузорад.