Тоҷикистони ҷавон ва мардуми куҳансоли он аз ворисони фарҳангу тамаддуни шукӯҳманди бостонӣ ва бахши як миллати мутамаддину некноми дунёи қадим мебошанд, ки ватани онҳо сарзаминҳои паҳновари як хиттаи бузурги оламро фаро мегирифт. Дар тӯли умри дарози таърихӣ ва фарҳангии хеш ин мардум бо сарнавишту саргузашти ноҳамвор ва замонаҳое тираву фоҷеабор ҳамбастагии таърихӣ, ягонагии фарҳангиву маънавӣ ва шукӯҳу азамати фарҳангу тамаддуни худро нигоҳ дошта меояд.

Номи асл ва хонаводагияш, ки ҳангоми тавлид ба ӯ гузоштаанд Франсуа́-Мари́ Аруэ́ аст. Волтер тахаллусест, ки пас аз ба балоғат расида аз ҷониби худи мутаффакир интихоб гардидааст. Волтер наздик ба 300 сол пеш дар 21 ноябри соли 1694 мелодӣ дар Порис ба дунё омад. Дар хонаводаи миёнаҳол ва таҳсилкарда парвариш ёфт. Падараш ба номи Фаронсаво Оруия вакили муваффақ ва маҳзару дорои зирак буд. Модараш Мария де Морд зане буд ашрофзода бо ҳушу базнагу зебо сарзинда вале маслул. Волтер ба сурати навзоди тамом нотамом ва мурданӣ ба дунё омад.

Навиштаҳои Алберт Камю бозтоб ва инъикоси бегонагӣ ва шикастҳои равшанфикрони Урупо баъд аз ҷанги ҷаҳонии дуввум ва то ҳадди зиёде таҳти таъсири андешаи фалсафаи асолати вуҷуд (экзистенциализм) буд. Камю дар соли 1957 дар 44 солагӣ барандаи ҷоизаи Нобели адабиёт шуд.

 «Здоровье не всё, но всё без здоровья ничто» Сократ (469-399 гг. до н.э.) Здоровая личность – основа успешной самореализации в образовательном процессе и последующей трудовой деятельности, в семейной жизни и социальной деятельности. Повышение интереса к здоровью и здоровому образу жизни (ЗОЖ) становится закономерным и наблюдается во всем мире, в том числе и в нашей Республике. Национальная стратегия здоровья населения Республики Таджикистан на период 2010 - 2020 годы, утвержденная постановлением правительства Республики Таджикистан от "2" августа 2010 года, № 265 всесторонне охватывает наиболее актуальные проблемы, связанные с оздоровлением населения страны. Необходимо отметить, что особое внимание уделено укреплению национальной политики здоровья, важности…

Таърих гувоҳ аст, ки ҳар як халқу миллат бо дастовард, кашфиёт, осори илмӣ, таърихӣ ва фарҳангии худ дар ганҷинаи илму маърифати ҷаҳонӣ нақши бориз гузоштааст ва аз ин рӯ мақому манзалат ва ҷойгоҳи худро миёни дигар халқияту миллатҳо пайдо намудааст. Дар ин миён тоҷикон бо мероси бою ғании илмӣ ва фарҳангӣ чун офтоби дурахшон ба оламиён нур мепошанд ва бо рӯшноии худ ҷомеа ва оламро равшану мунаввар месозанд. Қайд каран ба маврид аст, ки олимони қурунвустоии тоҷику форс дар таърихи инкишофи улуми риёзӣ ва ҳайатшиносӣ мақоми баландро соҳиб буданд, лекин ба комёбиҳои эшон солҳои тӯлонӣ баҳои сазовор дода намешуд. Нигаҳдорӣ…