Паймоншиканон «паймон» мекунанд ва дар атрофии худ ҳар чӣ хоин, бадкирдор, дурўя ва дасисабозе ҳаст, ҷамъ меоваранд, то ин ки ватанашонро ба нооромӣ, ҷангу бедодгарӣ, носуботӣ кашанд, хоби осудаи тифлаконро халалдор ва мардуми орому дар сари дастархони умум ҷамъшударо парешон намоянд! Ва барои онҳо чӣ даркор қабули Эъломияи таъсиси Паймонашон даркор, то мардумонро аз дасисаву ниятҳои нопоку хоинона, ғасбу азхуд кардани арзишҳои волои як миллат, ки ҳоло ба мақсаду орои таърихии худ - Истиқлолияти миллӣ расида, онро истеҳком мебахшад ва якдилона хоинони миллатро дар дохил ва хориҷи кишвар маҳкум менамояд, огоҳ намояд. Ин аст ба онҳо - башардўстӣ, сиёсат, сафову…