С начала 2020 года мировое сообщество живет в формате противодействия пандемии COVID-19 и по прогнозам специалистов дата выхода из эпидемиологического кризиса до конца этого года остаётся под вопросом. На борьбу с этой мировой эпидемиологической проблемой сегодня направлены огромные финансовые и человеческие ресурсы. ООН призывает государства мирового сообщества объединиться в борьбе против этого зла, забыть войны и конфликты, проявить милосердие и снять экономические санкции одних государств против других государств. Всемирная угроза здоровью человечества поменяла многие правила поведения людей, как в экономической так и в социальной - культурной сферах в планетарном масштабе. Однако, как мы видим, что не меняются правила геополитических игр.…

Тавре маълум, асоси тамоми соҳаҳои муносибати иҷтимоиро равобити иқтисодӣ ташкил медиҳанд. Аз ин рў пешбурди равобити иқтисодӣ бо Фаронса, ки дорои иқтидори бузурги сармоягузорӣ, технологияи рақамӣ ва таҷҳизоти пешрафтаи саноатӣ-истеҳсолӣ мебошад, барои кишвари мо аҳамияти махсусро доро аст.

Тоҷикистони азизи мо дар арафаи руйдоди муҳими сиёсӣ-интихоботи Президенти Тоҷикистон қарор дорад. Мувофиқи Қонуни конститутсионии ҶТ “Дар бораи интихоби Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон” интихоботи навбатӣ рузи 11 октябри 2020 баргузор хоҳад гардид. Дар давоми 29 соли Истиқлоли давлатии Тоҷикистон ин интихоботи панҷуми Президенти кишвар хоҳад буд, ки дар доираи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор мегардад. Дар солҳои сипаришуда ҳамватанони мо таҳти сарварии Пешвои миллат бо заҳмати шабонарузии худ Истиқлоли Ватанро таҳким дода, мақоми ҷумҳуриамонро дар арсаи байналмилалӣ баланд бардоштанд. Дар эъмор ва таҳкими аввалин давлати миллии дунявии тоҷикон нақши калидӣ бешубҳа ба Роҳбари мамлакати мо тааллуқ дорад. Дар 29 соли даврони Истиқлол…

Дар сад соли охир ҷиҳати тавсеаи манофеи сиёсиву иқтисодии хеш иддае аз қудратҳои ҷаҳонӣ дар кишварҳои мусалмоннишини шарқӣ бозии бовару эътиқодро ба роҳ монда, онҳоро дар ҳолати бархӯрд, нодонӣ ва хурофазадагиву вопасгароӣ нигоҳ медоранд. Ин кишварҳо бо сенария ва намоишномаҳои сиёсиашон исбот кардаанд, ки ба ҳеҷ ваҷҳ ва дар ҳеҷ ҳолат, ба манфиати давлатҳои миллӣ ва низомҳои дунявии Шарқ мутамоил нестанд ва барои шикастан ва дақиқтараш, решакан кардани рӯҳияи миллӣ, илмоният ва дунёмадорӣ аз ҳар василае, махсусан, омили дин ва мазҳаб корбаст менамоянд.

 Имрӯз дар пешорӯи ҷомеаи ҷаҳонӣ, аз ҷумла, Тоҷикистон масъалаи ҳалли чанд мушкилоти вуҷудӣ истодааст. Аз миёни онҳо яке заифии илм дар муқовимат бо вабои аср- пандемияи коронавирус ва дигаре муқобила бо ифротгарии динӣ мебошанд. Ҳалли муваффақонаи ин ду мушкил аз муайян кардани роҳҳои пешрафтаи рушди минбаъдаи илму маориф вобаста мебошанд. Агар Тоҷикистон дар фалсафаи илм ва стратегияи рушди илм навоварии усулӣ ва методологӣ ба вуҷуд наорад, ин ба боз ҳам амиқ ва чуқуртар шудани буҳрони иқтисодӣ ва иҷтимоиву сиёсии ҷомеа мерасонад. Сухан дар бораи илм ва методологияи илм меравад, ки ҳоло дар фалсафа зери унвони эпистемология машҳур аст. Тибқи низоми…