(мулоҳизоти куллӣ дар ҳошияи Рӯзи ҷаҳонии фалсафа) Тибқи муқаррароти Созмони ҷаҳонии ЮНЕСКО, Рӯзи ҷаҳонии фалсафа панҷшанбеи севуми моҳи ноябри ҳар сол таҷлил мегардад. Дар воқеъ, нахустин маросими бузургдошти Рӯзи ҷаҳонии фалсафа таърихи 21 ноябри соли 2002 ба вуқуъ пайвастааст. Ғолибан, дар аксари кишварҳои дунё Рӯзи ҷаҳонии фалсафа панҷшанбеи севум ва ё охири моҳи ноябри сол таҷлил мегардад ва дар ин рӯз, одатан гузоришу суҳбатҳои файласуфони шинохта мавриди истимоъ ва баррасӣ қарор мегиранд. Дар Фаронса баъзан се рӯзро барои таҷлили ин Рӯзи ҷаҳонӣ ихтисос медиҳанд ва дар доираи чорабиниҳои фалсафӣ баҳсу мунозироти фалсафӣ бо ҳузури фаъоли занону бонувони файласуфи фаронсавӣ доир…

Политических философов во все времена во всем цивилизованном мире всегда интересовала роль личности в истории. История человечества показывает, что личности играют огромную роль в судьбе того или иного народа. Для таджикского народа выдающейся личностью, несомненно, стал Президент Республики Таджикистан. Об этом в своей статье написал доктор философских наук Национальной академии наук Таджикистана Рустам Хайдаров, которую мы предлагаем нашим читателям.

Прежде всего, позвольте поблагодарить организаторов за возможность принять личное участие в работе академического форума молодых ученых стран большой Евразии, а также с удовольствием отметить высокий уровень организации нашего мероприятия. В современном мире для каждой страны проблема национальной идентичности считается одной из важнейших. Сильное и устойчивое государство невозможно представить без национального единства, чувства понимания национального общества, общих национальных интересов и оценки. По мере укрепления национального единства, гражданская ответственность становится прочнее, и увеличиваются возможности совершения общенациональных действий от имени конкретного этноса.

Воқеият ва чигунагии муносибат, рафтор ва тарзи тафакури инсонҳо ҳамеша ба навъу тарзи андешаашон бастагӣ дорад. Як фард аз замони таваллид дар доираи хонаводае ва муҳити иҷтимоие тарзи баррасӣ ва қолабҳои фикрии он ҷомеаро қабул менамояд. Худӣ ва шахсияти фард ҳам он замон ошкор мешавад ва аз худ дарак медиҳад, ки дар фикр ва андешаи худ мустақил мешавад ё ба истилоҳ соҳиби назар мегардад. Соҳиб аз будан ба он маъно нест, ки дар мавриди ҳаводис назари содаву омиёна ва ғайри илмӣ дошта бошад, балки баръакс ҳар ҳарфу ҳиҷояш бо далел, собитшаванда ва бо асоси мантиқӣ бошанд.

Дар партави ҳидоятҳои Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва талошҳои Раиси шаҳри Душанбе муҳтарам Рустами Эмомалӣ пойтахти Тоҷикистон — шаҳри Душанбе дар баробари «шаҳри сабз» унвон гирифтанаш боз ба маркази саноатии пешрафтаи мамлакат ва рақобатпазир дар бозори ҷаҳонӣ мубаддал мегардад. Кушода шудани силсилакорхонаи саноатӣ дар Душанбе дар оғози ҳафтаи равон баёнгари он аст, ки сиёсати рушди саноат дар пойтахти мамлакат мақсаднок буда, давраҳои минбаъдаро низ пешбинӣ менамояд. Дар зимн андешаҳои доктори илмҳои фалсафа Рустам Ҳайдаровро оид ба ин мавзуъ пешкаши хонандагони Агентӣ менамоем.