Мисли дарё умри мо андар гузар, Мисли дарё шӯри авмоҷаш ба сар, Гоҳ хомӯшу гаҳе тӯфонасар, Гоҳ аз хешу аз олам бехабар, Аз пайи шому саҳар, Рӯ ба рӯ бо сад хатар, Дар талоши баҳру бар, Меравад осемасар.

Ховари Миёна ё ба истилоҳи геополитикии шарқшиносони аҳди Иттиҳоди Шуравӣ, Шарқи Миёна ва Наздик яке аз марказҳои тамаддуни башарист, ки чи дар замони устуравию ривоятии башарӣ ва чи дар замони таърихнигории илмӣ бештар мавриди даргириҳову носуботиҳо, ихтилофоту зиддиятҳои тунди иҷтимоӣ ва ҳамзамон хостгоҳи асли тамаддун ва адёни бузурги тавҳидӣ, то ба имрӯз шинохта шудааст.

Основному закону Республики Таджикистан сегодня,6 ноября, исполнится 23 года. Президент Республики Таджикистан Эмомали Рахмон, выступая на XXI сессии Верховного Совета Республики Таджикистан, подчеркнул, что «6 ноября 1994 года в истории Республики Таджикистан открывает величественную страницу. Таджикский народ за более чем тысячелетнюю историю своей государственности впервые принял Конституцию независимого государства путем всенародного референдума. Активное участие всех граждан республики в этом важном политическом событии является важным достижением и победой демократии в Таджикистане».

Шоми 29-уми октябри соли ҷорӣ қалби нозуку пурэҳсоси яке аз маъруфтарин адабиётшиносони муосири тоҷик Устод Худоӣ Шариф дар синни 80-солагӣ аз тапидан бозмонд. Устод Худоӣ Шариф ба сифати адабиётшиноси варзида дар се шохаи мустақили илми адабиётшиносӣ --таърихи адабиёт, нақди адабӣ ва назарияи адабиёт таълифоти фаровоне ба мерос гузоштааст. Ба нудрат адабиётшиносеро метавон дарёфт, ки мисли устод Худоӣ Шариф адабиётшиноси комил бошад. Ӯ бо сабки сухани хосса ба майдони адабиётшиносии миллӣ ворид гардида, ба равиши нависандагӣ дид ва нигоҳи тоза, ки аз фарохии мутолеот, таҷрибот ва мушоҳидоти амиқаш сарчашма гирифтаанд, зам намуд. Осори ӯ марбути паҳлуҳои гуногуни илми адабиётшиносии миллист.

Ҳиндустон аз ҷумлаи кишварҳоест, ки дар феҳристи қадимтарин тамаддунҳои башарӣ қарор дорад ва фарҳангу тамаддуни ҳиндӣ, ки аз маҷмӯаи асотир, бовару эътиқодот ва анвои гуногуни ҳунарӣ, минҷумла навосозию мусиқипарварӣ таркиб ёфтааст, то имрӯз мадди назари оламиён қарор дорад. Эҳсоси зебоипарастӣ ва ахлоқписандии ҳиндувон тайи таърихи тӯлонӣ онҳоро аз дигар қавмияту милал мутамоиз сохта, дар ақсои олам Ҳиндустонро ба унвони кишвари афсонавӣ муаррифӣ намудааст. Дар домони ин фарҳанги бостонӣ, ки кадимтарин китоби ҷаҳонӣ «Ведо»-ро зодааст, Маҳатма Ганди, Тагор, Нехру, Чандар, Яшпал ва соири донишмандону адибон тарбия ёфтаанд. Ин аст, ки маҳбубтарин чеҳраи сиёсӣ ва фарҳангии ҳиндӣ Индира Ганди ба шодобии ин…