Дар миёни маросимоти Наврӯзӣ Сездаҳбадар ба унвони расми ҷамъбастӣ ё ба истилоҳ, кулминатсионии ин ҷашни бошукӯҳи аҷдодӣ шинохта мешавад. Расми “Сездаҳбадар”, қабл аз ҳама, бо зиндагии рӯзмарра ва ҳаёти воқеии мардумӣ бастагӣ дорад ва барои танзими муносибатҳои мутавозини иҷтимоӣ созмон ёфтааст. Он маҷмӯаи маросимоти Наврӯзиро ҷамъбаст мекунад ва омодагиро ба ҷараёни минбаъдаи зиндагӣ ба мардум илқо менамояд. Ин аст, ки тибқи одоти маросимӣ, мардум ва табақаҳои гуногуни аҳолӣ дастҷамъона берун аз шаҳр мераванд ва дар муҳити кӯҳсору саҳро бо хушию хушҳолӣ ва саргармиҳо бо табиат ҳамоғуш мешаванд.

Дар бораи омилҳои пайдоиши коронавирус, ки имрӯз ба як маризии ҳамагири ҷаҳонӣ табдил гардидааст, феълан дар расонаҳои гурӯҳиву сиёсӣ ва байни донишмандону олимони соҳа андешаҳои мухталифе ироа шудаанд. Аз ин рӯ, мо намехоҳем дар атрофи фарзияҳои эҳтимолии пайдоиши ин вирус изҳори назар дошта бошем, вале дар ин як навиштаи кӯтоҳ мехоҳем доир ба паёмҳо ва ҳушдорҳое, ки дар заминаи интишори ин вирус ва паёмадҳои таассуфбори он дар ҷаҳон ба амал омадааст, андешаҳои худро баён намоем. Шояд он чи дар ин навишта баён месозем, танҳо маҳсули бардошти субъективии мо бошад, аз ин рӯ, ба ҳеҷ ваҷҳ даъво надорем, ки афкори мо…

Основатель мира и национального единства- Лидер нации, Президент Республики Таджикистан, уважаемый Эмомали Рахмон постоянно, особенно в своих последних выступлениях подчеркивает важность всестороннего исследования богатого культурного, философского и научного наследия таджиков. Сегодня актуальность приобретает вклад наших мыслителей в развитии научного мировоззрения. Известно, что история культуры таджиков, особенно средневековый период её развития богата научными достижениями, и особое место в этом плане занимают достижения в области научно-философского мировоззрения. К сожалению, данное наследие по разным причинам как в прошлом, так в настоящее время остается недостаточно исследованным и не в полной мере задействованным, оставаясь в тени религиозного сознания. Дело в том, что исламская цивилизация разнообразна…

Муқаддима Ҳазор сол аз ин муқаддам ниёгони бузурги мо донишро дар дил чароғи равшан ва аз ҳама бад дар тани инсон ҷавшан гуфтаанд, аз қаъри гили сияҳ то авҷи Зуҳал ҳама мушкилоти гетиро ҳал кардаанд, аммо ҷойи тааҷҷубу таассуф аст, баъди ҳазору чанд сол, ки инсоният ба асри бистум – асри пуршўру пуровозаи инқилобҳои илмию фикрӣ ва оғози асри бистуякум – асри инқилобҳои технологию техникӣ расид ва мо шоҳиди он будем, ки инсони донишпажӯҳ на танҳо нақши пояшро дар рўйи Моҳ ба ёдгор гузошт, балки сафинаҳои худкорашро ба моварои мадори Зуҳал фиристода, ҳатто аз ҳудуди манзумаи Офтоб ҳам берун баровард…

Наврӯзи имсолаи Ватан бо суханронии таърихии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар мулоқот бо зиёиёни мамлакат 18 марти соли 2020 оғоз гардид. Ба назари мо, мазмуну мӯҳтавои ин суханронии Сарвари давлат, бешубҳа, ҳамчун самти стратегияи миллӣ оид ба ташаккул ва таҳкими ҷаҳонбинии илмӣ ва тафаккури техникӣ дар ҷомеа пазируфта шуд. Чуноне ки Президенти мамлакат зимни суханрониашон барҳақ зикр намуданд, “асри ХХI замони пешрафти бесобиқаи илм ва техникаву технологияҳои навин мебошад. Дар чунин шароит рушди минбаъдаи ҳар кишвар аз дастгирӣ ва дар истеҳсолот ҷорӣ кардани дастовардҳои илмӣ вобастагии амиқ дорад.