Шароити кунунии ҷаҳони имрӯза, таҳаввулот дар системаи сиёсии давлатҳо, бархӯрди тамаддунҳо, таҳдид ва хатарҳои глобалӣ, пайдоиши падидаҳои номатлуби аср ва маҳдуд гаштани захираҳои табиӣ ҳаёти одамон ва сиёсати давлатҳоро ба ҳам вобаста намуд. Фазои сиёсии ҷаҳонӣ имрӯзаро рақобатҳои шадиди иқтисодӣ, ҷангҳои иттилоотӣ ва бархӯрди тамаддунҳо тира намуда, воқеӣ гаштани падидаҳои ҷаҳонишавӣ ва ваҳдати олами инсониро зери суол бурдааст. Бо пайдоиши тамаддуни нави башарӣ дар масири ҷаҳонишавӣ мавқеи давлатҳои миллиро дар самти сиёсати дохилӣ ва берунӣ мустаҳкам намуд, ки ин раванд ба шаклгирии онҳо ҳамчун давлати миллӣ мусоидат намуд.

Изучение отношения национального самосознания и соци­ального бытия с позиции разрешения проблем социального нера­венства включает исследование всех его многообразных и истори­чески меняющихся типов и форм. Социально-экономические процессы, которые произошли в Таджикистане, со времен приобретения статуса государственной независимости, радикально изменили ту систему страт на которых «стояло» таджикистанское общество. Сегодня эта система совершенно иная, чем она была до конца 1980-х гг. Определяя новый характер расслоения таджикистанского общества, эти процессы имеют как позитивные, так и негативные последствия.

Сентябрь 2021 года запомниться для всего таджикского народа, как обильный на торжественные события. Это еще раз свидетельствует о том, что политика нашего государства всегда была и останется миролюбивой. Так, 9 сентября 2021 года Республика Таджикистан отметила 30-летие дня Независимости. 16 сентября 2021 г. в г. Душанбе под председательством Президента Республики Таджикистан уважаемого Эмомали Рахмона, прошел очередной саммит глав государств - членов ОДКБ.

Зебоишиносии классикии олмонии охири асри XVIII ва ибтидои асри XIX марҳалаи мураккаб ва зиддиятноки инкишофи афкори зебоишиносии ҷаҳон мебошад. Онро Кант, Гегел, Шеллинг ва дигар мутафаккирону нависандагон намояндагӣ намудаанд. Дар эҷодиёти онҳо, аз як тараф, баъзе нуктаҳои маорифпарварони олмонӣ қабул шуда инкишоф дода шудаанд. Аз тарафи дигар, классикони афкори зебоишиносии олмонӣ ҷиҳатҳои сусту заифи давраи Маорифпарвариро ошкор намуда, ғояҳои навро ба миён овардаанд. Онҳо принсипҳои нави методологиро дар таҳлили маданияти зебоишиносӣ коркард намуданд. Музаффарияти асосии зебоишиносии классикии олмон методи идеалистӣ мебошад.

Қиёми миллӣ дар чанд шаҳру вилояти Афғонистон, ки бар ҳимоят аз Ҷабҳаи муқовимати миллии Афғонистон ва амири ҷавон Аҳмад Масъуд аст, оғоз гардид. Зеро аксарияти мардуми Афғонистон ба хуби дарк намудаанд, ки Ҷабҳаи муқовимати миллии Афғонистонро дастгирӣ карда, метавонанд ҳуқуқу шарафи худу фарзандонашонро таъмин кунанд. Мардум ба гирдиҳамоии ҷонибдорӣ аз Ҷабҳаи муқовимат бо аксҳои сарвари ҷабҳа ва навиштаҷоти «Масъуд, мо бо туем!» ба кӯчаҳо баромаданд.